Ikki yarim yil avval bog'cha opa bo'lishni xohlab qolgandim. Voy sen qaragan bollarga rahmim keldi degan gaplarni eshitaverib charchab o'zgartiruvdim.
Mana endiii bog'cha opali qilyapaman oh 50minut payshanba kuni 2 soat. Zo'rrga chideman bazida.
Birinichi kuni birinchi sinfligimi esladim F harfni o'tishardi dumaloq bo'p o'tirib kulgilii...
Bugun esa, dumaloq bo'p 8tasi o'tirdida kitob o'qib ber menga diyishib kitob tanlashdi. O'q berdim birini keting ( eng yomon ko'rganim inglizcha kitob o'qish) har xil ovozga kirib o'zim kulib kulib. Bir qitmir bor ekan
menam o'qi dedi ha men manoni tugatib olay sen o'qiysan almashamiz xo'p desam xo'p deb sabr bilan kutib turdi. Tugatib unga navbatni bersam yonimdagi bola. Nooo no diydi ha nima bo'ldi desam. Sen o'q ber, menga seni o'qaning yoqyapti chiroyli o'qiyapsan diydi. Kulib unaqa deb odami xursand qimasadaa dedim. Dars ham tugadi... Lekin sappp sariqqina chipp chiroyli sochlari bor qizlarni bollarni
ayasi tashaganda yig'ledi biri. Biri qitmirrr, biri injiq. Bola boqish ham qiyin ekan.
Hulosa.
Menga umummmman yarashmas ekan bog'cha opali
sabrli, toqatli, mehrli hich bo'lmaganda e'tiborli bo'lsa keyin tuzik. Ham ularga qarab bir odamdan boshqasni eslamadim hayollimee.
