oldindan uzr, Lobar Aziz honim... hamma postlarizi o'qib chiqdim... yaxshi narsalar yozarkansiz-u, lekin ko'proq sevgi -muhabbat digan narsalarga bog'larkansiz(ya'ni turmush qurishgacha bo'gan paytlar haqida)...
insonni odob-ahloqqa chaqiradigan , tarbiya qiladigan , yaxshilik, savob ishlarga chorlaydigan hikoyalar yozsangiz yaxshi bo'larmidi deb o'ylayman , bu mani fikrim...
tanqid kelajak mevasi deyishadi... "gar qalbingizda zarracha xafachilik tuyg'usini uyg'otgan bo'lsam, bir qoshiq qonimdan kechgaysiz..."
Aybga buyurmaysiz, hozir ayni shu yoshdaman-da:) Qolaversa gazetadagi muxlislarim tarafdan ham ko`proq shu mavzuga talab tushadi. InshaAllax hayot maktabida chuqurroq bilim olganimiz sari siz aytganday odob ahloqqa chaqiruvchi bitiklar ham yozajakmiz.
muhlislariz ko'pligi yaxshi-ku, lekin bir o'ylab ko'rin hamma shunday sevgi-muhabbat tuyg'ulariga mast bo'lib yurishsa, taqdirlari qo'shilmagan bo'lsa nima bo'ladi? Siz yozgan hikoyalardan ibrat olib, yo'l tutgan muhlislariz keyin hiyonatga uchrab qolishsa nima bo'ladi?
Iste'dodingiz bor ekan, bu ham Yaratganning inoyati menimcha...
Insonlarni mehnatsevarlikka, Vatanparvarlikka, yaratuvchanlikka, yaxshi bilim olishga, qizlarimizni iboli, hayoli, yigitlarimizni ahloq-odobga o'rgatadigan, ota-onaga hurmat, kattaga hurmat, kichikka izzat kabi ko'plab odob -ahloqga oid hikoyalar yozsangiz Olam guliston bo'lardi, insonlarni to'g'ri yo'lga yo'naltirgan bo'lardingiz...
