Dardli satrlar...
Suyunaman cho'chib uyg'onganimdan,
Bolalik - yoshligim tushar yodimga...
Zulmat hidi kelar ko'nglim, tanimdan,
Bir qatim nur kerak, nur hayotimga!
Quruq jismim qolgan, ketgan g'ayratim,
O'zim o't qalbimga bo'ldimmi zomin?
Hech kimni sevmasman, o'lgan hayratim,
Xudo rahmat qilsin, yoshligim. Omiyn!
Qandoq bolaydim-a, oydin tasavvur,
Tong kabi musaffo, rangin tuyg'ular.
Hayol surish qolgan, ketmish tafakkur,
Endi bosinqirash bo'ldi uyqular...
Quvonch-ku daf bo'lgan... Iztirob ham yo'q!
Kalaka qilish chun kularman xolos.
Hayf menga dor, sirtmoq. Hayf ketadir o'q,
Bu bulg'onch muhitda men ham bir iflos.
Do'st deyman, do'st demish odam kerakmas,
"Xo-xo"lagim kelar sevgi deb yozsam.
Bir sovuq hissiz tosh, yo'q bu yurakmas.
Odam bo'lsam ekan o'zimni ossam.
Bolalar, bolalar... asabim o'ynar,
Ko'rsam siqilaman, bo'lmas ko'rmasam.
Ularning borligi garchi shod aylar,
Ota ekanligim dilga solur g'am!
Darvoqe', otam bor, bechora otam.
Turishim shu bo'lsa, u zot kimimdir?
Yolg'on nechun kerak, bu hokisor odam
Uzoq ko'rib yurgan bir yaqinimdir.
Yaqinlar adadi oshar o'ndan sal,
Ulardan o'zimni tutarman uzoq.
Hali hech qaysiga duch kelgan mahal:
"E, bormisiz?...", deya ochmadim quchoq.
Barchasi jigarim, ammo begona.
Ular yaqinlarmas, gala gumrohlar.
Yomon tushdim, qattiq adashdim yana,
Ulug' yo'lda topdim pastkash xamrohlar.
Ulug' zot qulimiz, derlaru biroq
Nafs yor boshlig'iga dastyordir bular.
Beozor musicha va'z o'qigan chog',
Ish qilar chog'ida g'irt ilon bo'lar.
Etagin tutmasang olar yoqangdan,
Osh yesa, tilida "bismilloh" tayyor,
Hamd aytadi qachon chiqsa bu "jang"dan,
Faqat esnaganda aytar istig'for.
Hayronman, nahotki tengimdir shular?
G'alati bir to'da ichidaman, bas,
Shartta ketay desam, dushmanmas bular,
Ketmay desam, biroq do'stim ham emas.
Qani? Qayda qoldi kechagi jahdim?
Bilmadim bu qalbda bugun nima bor.
Muslimman deyarga sig'maydim haddim,
Kofir nomidan-da or qilaman, or!
Jur'at yo'q baxtliga qalbim ochgani,
O'z o'yiga banddir jami yo'yganlar.
Men umid qilganlar behad yosh hali,
Birma-bir o'lyapti meni suyganlar.
Hafsalam pir bo'ldi ko'rgan kunimdan,
Kun sayin yo'qolgay jilosi, sehri.
Oqibat topmadim og'alarimdan,
Kattalikka o'xshar inilar mehri.
Vujudim sog'lomdir, biroq dil mayip,
Qilt etgim kelmayur, turarman shunday.
Birov salom desa, kunday jilmayib,
Hayir degim kelar, xo'mrayib tunday.
Do'stlarim bor edi, ularga bir kez
Harflar tanitdim, o'rgatdim oyat.
Lek qaytib ketishdi haq yo'lidan tez,
Ulardan ko'p edi umidim g'oyat.
Bolamday suyukli edi-ku ular,
Xozir ham qalbim bir qalqiydi ko'rsam.
Shayton birla ulfat bo'lishdi bular,
Demak, shaytonga dars beribman men ham.
Bir kunda besh mahal bordir haqorat,
Yurakda qatma-qat, katta gar o'chim.
Nima degan odam bo'ldim nihoyat,
Bitta ayolga ham yetmasa kuchim?
Aylanadi boshim suvga qarasam,
Oqqim, oqqim kelar osmonga qarab.
Aslim shu bo'lsa-da, negadir hecham
Tuproqqa ko'milgim kelmaydi, yo Rabb!
Yo Rabb, tili acchiq bir bandadirman,
Yig'lamoq o'rniga erta - kech kulgan,
Shundoq yuzi qora, sharmandadirman,
Kibr ila birovlar g'iybatin qilgan.
Kimniki so'kibman, yaxshi barisi,
Men o'zim yomonman, yo'q mendan yomon.
Pichinga til burmam bundan narisi,
So'kib bo'lmas, Sening xalqing-ku inson.
Xo'p nodon ekanman, axir Sen bor-ku,
Bo'lmasmi o'zinga hasratim aytsam.
G'amxo'rim bir O'zing - Parvardigor-ku,
Har ne bo'lay endi haq yo'ldan qaytsam.
Tong otar bir muslim yanglig' bo'lib, pok,
Toza libos birla o'qiy Bomdodni.
Oq yuz ila boqay yuziga be pok,
So'ng qutlab qo'yayin nurli hayotni...
Xayrulla Hamidov nutqidan
