Umumiy bo'lim > Rasululloh SAV va sahobalar

Hazrat Umar roziyallohu anhu hayotlaridan hikoyatlar

(1/10) > >>

Mahdiyah:
Bir kuni Hazrati Umar roziyallohu anhu xirqasini yamar edi. Umarning yelkasi ochiq qolganidan quyosh qattiq qizdirdi. Bu issiqdan Hazrat Umarning muborak qalbi siqildi. Umar quyoshga birdan qaragan edi, Alloh amri ila quyosh harorati, nuri so'nib pasaydi. Jabroil alayhissalom Rasuli Akram sollallohu alayhi vasallamga kelib:
- Yo Rasululloh! Umarga buyuring, quyoshga shafqat nazari ila boqsin. Bo'lmasa quyosh to qiyomatgacha shunday qoladi, quyoshsiz hammayoq zulmat bo'ladi, - dedi.
Rasuli Akram sollallohu alayhi vasallam:
- Yo, Umar! Janobi Haq senga quyoshga shafqat ila qarashingni buyurdi, - deb amr etdi. Hazrat Umar quyoshga shafqat ila boqqan edi, quyosh yorishdi, avvalgi holiga keldi.

Mahdiyah:
Kamtarlik haqida

Umar ibn Xattob roziyallohu anhu xalifalik davrida shomga safar qildi. Shom ulamolari va amirlari xalifaning tuyada kelganini ko’rib, shaharga yastig’liq tulporda kirib borishini xohlashdi va tulpor keltirishdi. Shunda Hazrati Umar roziyallohu anhu: "œSizlar ulug’likni yasatig’lq tulporda deb o’ylaysizlar, holbuki ulug’lik u yoqdan", deb osmonga ishora qildi va tuyasini yetaklab yo’lida davom etdi.

Mahdiyah:
Xalifa Umar ibn Xattob roziyallohu anhu Shomga ketayotganida xizmatkori bilan navbatma-navbat minib bordi. Xalifa tuyadalik payti xizmatkor jilovbardorlik qilardi, xizmatkor tuyaga minganda jilovni xalifa qo’lga olardi. Tuyani yetaklash navbati Hazrati Umar roziyallohu anhuda ekanida qarshidan suv chiqib qoldi. Xalifa darhol kovushini yechib qo’ltig’iga qistirdi-da, tuyaning jilovidan tortib suvga kirdi. Shu hol ustiga Shom hokimi Abu Ubayda ibn Jarroh roziyallohu anhu kelib qoldi. Xalifani bunday vaziyatda ko’rib boshi tang qotdi.
- Shomning ulug’lari istiqbolingizga chiqishgan, sizni bu holda ko’rishsa, yaxshi bo’lmaydi, - dedi.
Shunda Hazrati Umar roziyallohu anhu:
- Alloh bizni Islom bilan aziz qilgan, odamlarning gaplariga parvo qilmaymiz, - deb javob berdi.
Musulmonlar taqvimi 1999 yil II chorak

Mahdiyah:
Hazrati Umar ibn Xattob (r.a.) yo’l bo’yida o’ynayotgan bolalar yonidan o’tib ketayotgan edilar. Bolalar mo’minlar amirining salobatidan qo’rquvga tushishdi. Shu bois yo’lidan chetlashishdi. Lekin bir bolakay o’z joyida sobit turaverdi. Undan boshqa hech kim qolmadi. Mo’minlar amiri uning oldiga keldilar-da, tabassum qilib:
-Nima uchun sen qochmading?-deb so’radilar.
Bola Hazrati Umarga (r.a.):
-Yo’l tor emas, sizga bo’shatay desam, gunohkor ham emasman, sizdan qo’rqay desam,- deya mag’rur javob qildi.
Bolaning shijoatidan Hazrati Umar (r.a.) xursand bo’ldilar. Kelajakda ulug’ inson bo’lishiga umid bo’gladilar.
Yillar o’tib bu umid haqiqatga aylandi. Bola ulg’ayib, zamonaning ulug’laridan biri-Abdulloh ibn Zubayr (r.a.) nomi bilan tanilgan sarkarda bo’lib yetishdi.

Mahdiyah:
Kunlarning birida Madinaga Tag’lib qabilasidan bo’lgan odam keldi. Ust-boshidan uning musulmon emasligi ko’rinib turardi. U xalifni qayerdan topishini so’radi va odamlar aytgan joyga yo’l oldi. Hazrati Umar badaviyni ko’rib:
- Gapir dardingni, - dedi.
- Men tag’lib qabilasidanman. Otimga soliq to’lash uchun Ziyod ibn Xuzayrga uchradim. Otimni yigirma ming dirhamga baholadi. Keyin: "œIstasang, ming dirhamni to’la, istasang, senga o’n to’qqizming dirham beraylik-da, otni bizga qoldir", dedi. Men otimni adolat bilan yigarma ming dirhamga baholaganlari uchun ming dirham soliqni to’lab u yerdan ketdim. Lekin ishlarimni bitirib, o’sha shaharga borsam, yana soliq to’lashni talab qilishdi. Ularga otimning solig’ini to’lab bo’lganimni aytsam ham, unashmadi. Vaziyatni o’zingizga tushuntirib berish uchun bu yoqqa keldim.
Hazrati Umar badaviyning gaplarini eshitib hafa bo’ldi:
- Bitta otdan ikki marta soliq olinmaydi-ku! — dedi.
Haligi odam u zotning: "œDarhol buyruq yoz. Bu odamning haqqiga hiyonat qilinmasin", deyishini kutdi. Lekin Hazrati Umar indamay, yana o’z ishlari bilan mashg’ul bo’ldi. Tag’liblik kishi xalifa huzuridan chiqarkan, kelganiga afsuslandi. Buyog’I boradigan joyi, shikoyat qiladigan odami yo’q edi. U endi shuncha yo’l bosib kelganiga kuysinmi yoki nohaklik tufayli to’laydigan ming dirhamigami? Yo’lda ketarkan, o’ziga o’zi "œOdil xalifa deganlari shu bo’lsa, zolimi qanday bo’larkan?" dedi.
Ikkinchi marta soliq to’lash uchun Ziyodning oldiga bordi. Ziyod esa javoban shunday dedi:
- Ol pulingni. Sen avvalroq, soliq to’lagan eding.
Badaviy sevinib ketdi.
- O’zingiz ikki marta olmoqchi edingiz-ku!
- To’g’ri, lekin xalifadan kelgan buyruqqa ko’ra, yil o’tmay turib, ikkinchi marta soliq olish mumkin emas. Undan keyin sendan uzr so’raymiz.
Tag’liblik hammasini tushundi. "œXalifa ko’p gapirgandan ko’ra, amalda qilishni afzal ko’rar ekan".
Hazrati Umar vaqtni boy bermasdan yuqoridagi amrni yuborib, bu odam yetib kelmasdan Ziyodni ogohlantirgan edi. Holbuki, o’sha payt Hazrati Umar: "œSen nasroniymisan? To’layver", deyishi mumkin edi.
Badaviy qisqa fursatda bir qarorga keldi:
- Men xalifaning diniga kirish uchun nima qilishim kerak?
U aytilganidek avval g’usl qildi, keyin shahodat kalimalarini aytib, ikki rak’at namoz o’qidi.

"œHazrati Umar" kitobidan Ahmad Lutfiy

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page