Umumiy bo'lim > Rasululloh SAV va sahobalar

Hazrat Umar roziyallohu anhu hayotlaridan hikoyatlar

<< < (2/10) > >>

Mahdiyah:
Hazrati Umar odatiga ko’ra Madinani aylanarkan, bir tilanchini uchratdi. Bechora qarib, ko’zlari ko’r bo’lib qolgan edi. Hazrati Umar chaqqon borib, uning bilagidan oldi:
- To’xta-chi, birodar, qaysi dindasa?
- Yahudiyman. O’zing kimsan, nega so’rayapsan?
- Men Umar ibn Xattobman. Qani ayt-chi ne sababdan tilanchilik qilib yuribsan?
- Shunga majburman. Aks holda, gardanimdagi jizyani to’lashga qurbim yetmaydi.
- Men bilan yur!
Hazrati Umar tilanchilik oldiga solib, uyiga olib keldi. Uning qornini to’yg’azdi va qo’liga sadaqa qilib, ozgina pul ham tutqazdi. Tilanchini kuzatib qo’yarkan, Hazrati Umar uning yoniga bir odamni qo’shib, Baytulmolga yuborib va:
- Bu odam va shu kabilardan xabar olib turinglar. Ularni o’z hollariga tashlab qo’ysak, insofdan bo’lmaydi, - deb tayinlaydi. Bundan buyon qariya faqirlardan soliq olmaslikni buyurdi.

"œHazrati Umar" kitobidan Ahmad Lutfiy

Mahdiyah:
Hazrati Umar roziyallohu anhuning Allohdan qo’rqishi

Bir kuni Hazrati Umar roziyallohu anhu ot minib ketar ekan:
- Yo Umar, Allohdan qo’rq, - dedilar.
Hazrati Umar roziyallohu anhu sur’at bilan ot ustidan tushib sajda qilib, boshini yerga qo’ydi, yuzini tuproqqa surdi, rangi sarg’ayib, ovozi xirillab:
- Umar kimki, Allohdan qo’rqmasin! — deb boshini sajdadan ko’tardi va: "œAllohdan qo’rqish hikmatning, hidoyatning, saodatning yorug’ yulduzidir. O’zining insonligini bilgan odam faqat Allohning buyukligi oldida sajdaga egiladi. O’zining insonligini bilmagan Allohning buyukligini qayerdan bilsin?" dedi.

"œHikmatlar xazinasi"

Mahdiyah:
Hazrati Umar roziyallohu anhu bir kishining kimligini bilishni istadi. Odamlardan:
-Bu kishi xususida nimalar bilasizlar?! — deb so’radi.
-Ey mo’minlarning amiri! Men uni taniyman.
U yaxshi odam, - deb javob berdi birlari.
Shunda Umar roziyallohu anhu unga bir necha savol berdi:
-Uni yaxshi taniysanmi?
-Ha, yaxshi taniyman.
-Nima, uning qo’shnisimisan?
-Yo’q, qo’shnisi emasman.
-Unda u bilan safarda birga bo’lib, go’zal axloqli ekanini o’shanda payqadingmi?
-Yoq, u bilan birga safarga chiqmaganman.
-Yo u bilan oldi-berdi qildingmi? Kishining kimligi savdo-sotiq ustida yaxshi bilani.
-Yoq, ey Umar, savdo-sotiq ham qilmadim.
-Sen uning masjidda namoz o’qiganini ko’rib, yaxshi deyapsan shekilli?!
-Ha!
Shunda Umar roziyallohu anhu bunday dedi:
Ketaver yo’lingdan qolma. Sen bu odamni tanimas ekansan.
Bu hodisa ikkinchi xalifa Hazrati Umar roziyallohu anhuning qiyomatgacha musulmonlarga qoldirgan go’zal sabog’idir.
Inchunin, bir hadisda: "œKishining namozi va ro’zasi sizni aldab qo’ymasin. Uning pul ustidagi muomilasiga qarang", deyilgan.

Mahdiyah:
Xalifa Hazrati Umar roziyallohu anhu zamonida bir ming to’rt yuz shahar fath etilgan edi. Eronning butun xazinalari va ga’nimat mollari suv kabi Madinai munavvaraga oqardi. Ammo Islom halifasi Hazrati Umar roziyallohu anhuning bayramda o’g’liga libos olib berish uchun ouli yo’q edi. Bir kuni Hazrati Umarning o’g’li otasiga:
- Otajonim, ust-boshim juda to’zib ketdi. Do’stlarim ustimdan kulishyapti. Men uchun bayramga kiyim olaylik, - dedi.
Xalifa Umar:
- Bo’lmaydi, o’g’lim, yangi kiyim olgani pulimiz yo’q — deb javob berdi.
O’g’il:
- Otajon, kelayotgan oyning maoshi ustidan pul olib turing. O’sha pulga yangi kiyim olamiz, - deb aytdi.
Xalifa Baytul molning xazinaboniga bir maktub yozdi. Unda, "œkelajak oyning maoshidan biroz pul berib tur, o’g’limga bayramlik libos olib bermoqchiman", dedi. Maktubni o’g’lidan jo’natdi. O’g’li uni moliya noziriga olib bordi. Nozir maktubni o’qib, so’ng xalifaning o’g’liga:
- Bo’lmaydi, bermayman, - dedi.
O’g’il:
- Nega bermaysiz. Bu maktubga ishonmaysizmi? — dedi.
Xazinabon:
- Bilaman, maktub xalifadan. Ammo bir kamchiligi bor. Xalifa yanagi oyga qadar yashashi haqida bir vasiqa bermapti, - deb aytdi.
Xalifaning o’g’li bu so’zlarni eshitib, shoshilinch otasi oldiga keldi.
Xalifa o’g’lidan so’radi:
- O’g’lim nima bo’ldi, pulni oldingmi?
- Yo’q, otajon, olmadim, xohlamayman. Siz shu qadar halol millatning raisi — xalifasi bo’lganingizga qanchalar iftixor qilsangiz arziydi. Siz bilan faxrlanaman, otajon, - deb javob berdi o’g’il.
Hazrati Umar:
- Xazinabon Umarni biladi. Agar pul berganida, dunyoga kelganiga pushaymon qilardim, - degan ekan.

"œHikmatlat xazinasi"

Mahdiyah:
XALIFA HAZRATI UMAR ROZIYALLOHU ANHUNING HIRQALARIDAGI O’N IKKI YAMOQ.

Islom lashkarlarining g’alabalari natijasida mamlakatlardan harbiy o’ljalar daryo kabi Madinai Munavvaraga oqib keladi. Shunday bo’lsa ham Islomning buyuk Xalifasi Hazrati Umar roziyallohu anhuning hirqasida o’n ikki yamoq bor edi.
Bir kuni Hazrati Umar roziyallohu anhuning qizi Hafsa otasi ziyoratiga keldi. Hazrati Hafsa Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning zavjai tohirasidir. Hazrati Umarning qizi Hazrati Hafsa volidamiz, Payg’ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning oilasidir"¦
Hazrai Hafsa:
- Otajon, hirqangizda o’n ikkita yamoq sanadim. Bu eski kiyimni biror bir faqirga berib, yangisini olib kiysangiz bo’lmaydimi? Siz Xalifasiz, huzuringizga turli mehmonlar kelishadi, - dedi.
Hazrati Umar roziyallohu anhu:
- Ey, mening sevikli qizim! Sen Rasuli Akram sollallohu alayhi vasallamning oilasi bo’lishga musharraf bo’lding. Unga bizdan ancha yaqin eding. Rasuli Akram sollallohu alayhi vasallamning bu o’tkinchi dunyoga qanchalik qiymat berganini, bu foniy dunyoni ne darajada xor-haqir ko’rganlarini bilasan. Rasuli Akram sollallohu alayhi vasallam vafotiga yaqin kunlar menga: "œYo Umar! Mahshar kuni men va Abu Bakr bilan bo’lishni istasang, yo’limizdan ayrilma!", deb buyurganini tushunasanmi? Oxiratda Allohga hisob berish kerakligi uchun ushbu yamoqli kiyimni kiyganim ma’qul, - deb javob berdi.

Yusuf Tovasliyning "œHikmatlar xazinasi" kitobidan

Navigation

[0] Message Index

[#] Next page

[*] Previous page