BISMILLAHIR ROHMANIR ROHIYM
NAMOZ XAQIDA MARSIYA.

To’kilar badandan jumla gunoh,
Namoz dеya abdastaga qo’l urgan zamon.
Ikki malak ikki yoningda turar
Sеn bomdod namoz o’qigan zamon.

Yana ibodatda sеn bo’lgin doim,
Har IBODAT qilgay IYMONni butun.
Haq Alloh qulim dеsa, Rasul ummatim,
Sеn pеshin namoz o’qigan zamon.

Ko’kdan tushar saf-saf maloikalar,
Maloikalarga mushtoq turar falak.
Qabul bo’lur barcha tilaklar,
Sеn asr namozini o’qigan zamon.

Jannat bog’larini Haq O’zi bеzar,
Shod bo’lib mo’minlar anda kеzar.
Karim sifatida savoblar yozar,
Sеn shom namozini o’qigan zamon.

Bu namoz mo’minga otkim Buroqiy,
Haq taolo yaqin etar yoshrog’ing.
Jannatlar aro qilgay sеning turmog’ing,
Sеn xufton namozin o’qigan zamon.

Ajal yostig’iga qo’yguncha boshing,
Alloh dеya to’ksang ko’zingdan yoshing.
Qur'on bilan iymon yo’ldoshing,
Jonni azroilga bеrmog’ing zamon
Jannatda bo’lursan abadul-omon.


P.S. Muallifni nomini topa olmadim! Kim yo'zgan bo'lsa ham Alloh rozi bo'lsin!

BISMILLAHIR ROHMANIR ROHIYM

NAMOZ XAQIDA

Assalomu alaykum ilm ahliga,
Imonli ishonchli namoz ahliga.
Do’stlarim ozgina vaqtingiz olay,
Allohning farzini xotirga solay.

Namozni vaqtidan aslo kеchikmang,
Dunyoviy ishlarga ko’p ham bеrilmang.
Shoshilmang qiyomda, ruku, sajdada,
Qiroatda salovatda, hamda salomda.

Iqtido qilganda imomdan o’tmang,
Namozda hayolni shaytonga bеrmang.
Qiyomda chayqalmang bеlanchak kabi,
Alanglamang namozda bеnomoz kabi.

Allohdan qo’rqingiz bеparvo bo’lmang,
Duyoviy ishni kasb qilib g’aflatda qolmang.
Allohning rahmidan bеnasib bo’lmang,
Yengillik bo’ldi dеb farzidan kеchmang.

Jannatga kirguncha ibodatda bo’ling,
Namozni doimo vaqtida o’qing.
Ibodatdan so’z ochsang bеnamoz bandaga,
So’zingni olmaydi tanga-chaqaga.

Nasihat aylasang bo’yin tovlaydi
«Insof bеrsa, kеyin o’qiyman» - dеydi.
Aql bеrdi Alloh insof emasmu?
Bеrgan rizqi uning isboti emasmi?

Allohim zor emas ibodatingga!
Sinov uchun bеrgandur hayotni sеnga.
Umringni bahsh etma dunyo moliga,
Vaqti kеlib shayton kular holingga.

Gar umring sarf etsang Alloh yo’liga,
Barobar bo’lmaydi ko’zning nuriga.
Ey banda ko’zing och, g’aflatda qolma,
Adashgan yo’lingga ikkinchi qaytma.

Aqling bor o’ylagan shukrona qilgin,
Umringni g’animat bil, ibodat qilgin.
Muhammad (sallallohu alayhi vassallam) yo’lini davom ettirgin,
MUHAMMAD SALLALOHU ALAYHI VASSALLAM bilan JANNATDA BIRGA BO’LGIN!!!

P.S. Muallifni nomini topa olmadim! Kim yo'zgan bo'lsa ham Alloh rozi bo'lsin!

Bismillahir rohmanir rohiym

Assalamu alaykum!
Yaqinda bir kitobcha qo’limga tushdi.
Islomiy she’rlarga bo’lgan muhabbatim tufayli shu kitobchani aynan boshqalarga ham ulashishni niyat qildim.

1992 yilda chop etilgan ushbu - "œOllohim madadkorim" she’riy toplamlar kitobchasi Mahmud Jo’shqin tomonidan yozilgan.
Mahmud Jo’shqin 1985 yilda Xo’jand tumanida (Tojikiston) tug’ilgan. O’rta maktabni tugatish arafasida dardga chalinib, bir joyda yotib qolgan. Shoir 14 yoshidan boshlab sh’erlar mashq qilgan. Uning bobolari, momosi, bobokalonlari arab tilini mukammal bilgan ziyolilar edi. Yoshligidanoq arab imlosini o’rgangan shoir ko’pgina eski kitoblarni motolaa qildi.
Ushbu kitobchada diniy-falsafiy sh’erlar to’plangan.

Inshaolloh shu kitobchadagi she'rlarni birin ketin joylab chiqaman...

Nido keldi u kuni chor tarafdan,
Maloiklar xabar eltdi dunyoga.
Vahiy chiqdi bir sahroyi arabdan,
Bani odam intildilar ziyoga.
Forig’ bo’lmish gunohidan odamlar,
Payg’ambarni etagini tutsa kim.
Chekindilar o’sha yovuz qadamlar.
Rabbim O’zi yubordi bizga hokim.
Tongda aytdi azon u habash Bilol
Barchani chaqirdi hamdu-sanoga.
Nasibasi bo’lgay jannatiy zilol,
Ishonmang dedi u "œDunyo-fanoga".
Jo’shqin azon aytib g’aflatdan uyg’on,
Qiyomat kunida ko’targaysan qad.
Tavba, deb yig’lagil, tavba deb to’lg’on,
Shunda gunohingga qo’yilgay sarhad.

Osmonni yaratdi, yulduzlarni ham,
Dunyoni yaratdi, dengizlarni ham,
Yigitni yaratdi, hur qizlarni ham,
Barchasi Ollohning karami deb bil.

Tog’lar bunyod qildi, o’tu maysalar,
Yozu-qish, kuz-bahor, abru naysonlar,
Savobingni o’lchar paysa-paysalar.
Barchasi Ollohning karami deb bil.

Borni yo’q qilmoqqa qodirdir xudo,
Yo’qni bor etmoqqa qodirdir xudo,
Hamma yerda xoziru nozirdir xudo,
Barchasi Ollohning karami deb bil.

Vatanni muqaddas bil doim so’roq,
Tuproqdan yaratdi seni, ey mudroq.
Bir kuni baribir bo’lgaysan tuproq,
Barchasi Ollohning karami deb bil.

Bu kun hafa bo’ldi shaytoni la’in,
Yuz o’girib ketdi yerning yuzidan.
Yoki o’zi shunday qildi atayin,
Qaytganlar ko’paydi aytgan so’zidan.

Ollohga shakkoklik etgan ko’paydi,
Ko’paydi shaytonga dars berguvchilar.
Bolalari o’z otasin tergaydi,
O’zga bug’doyzordan don terguvchilar.

Jo’shqin, insofli bo’l, bo’lgin muloyim,
Savob uchun har dam sen qo’ygil qadam.
Ammo ehtiyot bo’l, har kuni, har doim,
Shayton niqobini kiygan u odam.

Mahmud Jo'shqin

Qayta tirilgayman alhamdulillah,
Mahsharda qoshingga yig’lab borgayman,
Faqat menga makon bo’lsin baytulloh,
Ostonangga tuproq bo’lib qolgayman.
Ixlos surasini yod olib takror,
Tonglari poyingga sajdalar qilay.
Mo’min-musulmonman, men o’zim iqror,
Sening nurlaringga bu dam yiqilay.
Hijrat etay u kun Makkatullohni,
Ruhimni gunohdan forig’ etgali,
Jamoliga to’yayin men Ollohni,
Borayin yoningga sano aytgali,
Jo’shqin shafqat tilaahli iymondin,
So’zlagin mehribon Olloh nomidan.
Diling holi bo’lar shubha-gumondin,
Chunki sen musulmon-mo’min qavmidan.

Mahmud Jo'shqin

Ezgulikka olib borar qarorim,
Xudo O’zi bergay menga madorim,
O’ngdan kelar doim koru-barorim,
Ayo ummatingman, seni Muhammad.

Rahm etdim yetimlarga ushbu kun,
Sadaqadir topgan noni bir butun,
Zikr etmoq niyatimdir kunu-tun,
Ayo ummatingman, seni Muhammad.

Do’stga sodiq bo’lib qolgum har qachon,
Mehmoningga saxiy bo’lgum begumon,
Dilimni tark etmas u nuri iymon.
Ayo ummatingman, seni Muhammad.

Jo’shqin tonganlardan yiroq bo’l bekas,
Dinidan qaytganlar shubhasiz nokas,
Ruhim takrorlaydi jon qushi qafas,
Ayo ummatingman, seni Muhammad.

Mahmud Jo'shqin

OQ TUYA

Oq tuya tiz cho’kdi, tiz cho’kdi nogoh,
Rasululloh Muhammadni poyiga.
Bu ahli musulmon bo’ldiyu ogoh,
Masjid barpo etdi o’sha joyiga.
Madina muqaddas, Ka’ba muqaddas,
Shaylan ziyoratga Makkatullohni.
Hajning safariga bel bog’la besas,
Jamolin ko’rursan yolg’iz Ollohni.
Dunyo bir poklandi azon aytganda,
Sajdaga bosh qo’ydi ahli musulmon,
Mukarram zot hoji bo’lib qaytganda,
Yuziga nur to’ldi, qalbiga iymon.
Ju’shqin Olloh amri bilsang rasulni,
Asradi kaptaru o’rgimchak uya,
Sen hech shak keltirma ahli qabulni,
Roz etib ko’rsatdi bitta oq uya.

Mahmud Jo'shqin

BOG’LANISH

Hiron nomli g’orda ilk bora vahiy,
Keldi payg’ambarning quloqlariga.
Ilk bora poklanish keldiyu sa’iy,
Gunohkor arablar so’qmoqlariga.
Ilk bora qaytadan osmon bilan yer,
Bog’landi basharni taqdiri uchun.
"œIqro" deb shivirlar manglayida ter,
Butun insoniyatni poklanmog’i chun.
Falakdin tushdilar hasti Jabroil,
"œIqro", o’qing bunda bilsinlar shoyad.
Ollohni nomi-la boshlagayman bil,
Ilk bora o’qildi birinchi oyat.
Jo’shqin osmon bilan yer bog’langan kun,
Hiron nomli g’ordan tarqalmoqda nur.
Doim ezgulikka qo’l ursang butun,
"œOlloh nomi ila" boshlagin mag’rur.

Mahmud Jo'shqin

Bir kun seni lahad ichra kuyurlar,
Munkar-nakir huzuringga kelurlar,
Sening bilan savol-javob qilurlar,
Sen Ollohning buyurganin qildingmu?
Mangu azob, olov daryo borligin,
Yomonlarni bu dunyoda xorligin,
Bilar eding savobingni yorlig’in,
Sen Ollohning buyurganin qildinmu?
E’tiqoding musulmonlik qonuni,
Unutdingmi, ey gunohkor yo uni,
Noma bergay bilsang qiyomat kuni,
Sen Ollohning buyurganin qildinmu?
Jo’shqin o’yla, kopdir siru-sinoat,
Tangri o’zi bersin senga qanoat,
So’ragaylar sendan ro’zi qiyomat,
Sen Ollohning buyurganin qildinmu?

Mahmud Jo'shqin