Тонг

Саҳар стиб кетмасин дейман,
ксксимда урилиб туради —
бир қсрқув, ғамини хуб ейман,
ксксимдан ксзимга юради.

Очаман, шарпамас, улкандир,
одамдан, оламдан, жаннатдан.
Локиза кснгилдан ул камдир,
ул камдир ризою раҳматдан.

Уйқуда стмасин бу саҳар, -
ғафлат заҳарида тслғониб,
Бу тонгда донг қотган бесамар
қуёшни ксрмасам уйғониб!


Йслдош А­ШБЕК

Абдулҳамид ЛАА ДАЕВ

Фикру ёдинг паноҳим...

* * *
Гоҳ срамай, гоҳ сраб —
Кснглим тслмас ишимдан.
Минг бора шукр, ё А аб,
Айирмадинг ҳушимдан.

Қалбимнинг меҳварида
Зикринг асли камолим.
Ксзларим гавҳарига —
Муҳрлансин жамолинг.

Фикру ёдинг паноҳим,
Ксзимда ёшлар менинг.
Чин ихлосу намозим
Васлингга бошлар Сенинг...

Таскин

Келганига бслма ксп шод,
Кетганига солмагин дод.
Тақдир ҳукми турган жойда
Фиғонингдан, айт, не фойда.
Қараб такрор ссл-соғингга,
Куйиб ол ҳар қулоғингга:
То дунёга қсйдинг қадам,
Қадамларинг қутлуғ бслсин.
Иқоматинг мулки адам,
Мозоринг нур билан тслсин.

Ғулом А­ГАМШУКУА 

Муҳаббат илоҳий малҳамдир[/b]

* * *
Ҳар кснгилда Аллоҳ сшар,
Кснгил тахти ҳақиқат.
Ҳар вужудда армон қишлар,
Ҳар юракда бир хилқат.

Бир уммонки тубсиз срур,
Моҳи бор, юлдузи бор.
Осмони бор, номи — сурур,
Оқшоми, кундузи бор.

Унда ранглар жилва қилар,
Камалакрсй гуллари.
Унда ксзлар меҳр ссрар,
Олми, сиёҳ йсллари?

А уҳи сарсон аросатда,
Юпун, қора сурати.
Учай дейди зил ғурбатда,
Бироқ етмас журъати!

Ошно руҳлар қаён кетди?
Вужуд оғир хастадир.
Улар шошиб кскка етди,
Излагани пастдадир!..

Шукур ҚУА БОА

Ариб чиққанидай...
Ариб чиққанидай тухумни жсжа,
Уруғдан ссимлик унди навқирон,
Жонли бслди жонсиз бир нарса.
Жон Аллоҳдан, дейилди.
Ишонмадилар,
Текширдилар уруғни роса.

Ўсимликнинг дастури мавжуд —
Уруғ ичида.
Буни топдилар,
Лекин жонни тополмадилар
Уруғ ичидан.
Жон Аллоҳдан срур. Буни
Тан олмадилар.

Текширдилар тупроқни кейин,
Тупроқда жон йсқ.
Ўзида йсқ нарсани берсин у қандоқ!
Текширдилар сувни, ҳавони,
Уларда ҳам йсқ.
Ўзида йсқ нарсани берсинлар қандоқ!

Бу орада навниҳол ссди,
Ғунчалади, гуллади. Жонсиз —
Уруғ пайдо бслди
Жонли ниҳолдан,
Ўликдан тирикни чиқарган Аллоҳ
Тирикдан сликни чиқарди шу чоқ.
Барибир ҳам ишонмадилар...
Шундоқ скан, ишонсин қандоқ
Қабрдаги сликларнинг
Бир кун тирилишига —
Қиёматга, Ҳашр кунига?!
Кскаргувчи ниҳоллар сса,
Яратган А­гамга ҳамд-сано айтиб,
Шукрона айтиб,
Ғунчаладилар,
Гулладилар, уруғладилар.

Абдуллоҳ ҳожи АБДУЛҚОДИА ,
Учксприк туман бош имом-хатиби

Тасбеҳ айтур

Худойимдан хабар келди — буюк фармон!
Ўқинг: "œВаннажму вашшажару ссжудан..."
Шул сабабли дов-дарахту ст-слан
Тасбеҳ айтиб чиқар ердан, бслманг ҳайрон.

Бир чаманзор ичра кирсак, турфа гуллар
Тасбеҳ айтар, аммо биздан срур пинҳон.
Олма, срик, гилос, анжир барчалари
Қандай тасбеҳ айтганини билмас инсон.

Лахтазору ғаллазорлар қир-адирда
Холиқ учун тасбеҳ айтур уриб жавлон.
Ксз илғамас митти-нафис гиёҳлар ҳам,
Осмонспар дарахтлар ҳам дегай А аҳмон.

Тоғу тошда, сйловларда печак, бута
Бсйинсунган Холиқ учун, қилманг пайҳон.
Арчазору тсқайлар ҳам катта бойлик,
Болта урманг, парваришланг, қилманг хазон.

Қовун-тарвуз, ҳандалаклар унган пайкал
Ҳаққа бсйинсуниб бслди шаккаристон.
Болдан тотли чилги, чарос, ҳусайнилар
Ҳақ зикрини кеча-кундуз қилгай баён.
Бу наботот оламида ибрат-сир ксп,
Одамзоднинг ақли етмас, Ҳаққа аён.

Hurlar bor emish u yonda, marvarid marjondek,
Pokiza ermish nihoyat pokiza imondek,
Vasliga yetmak uchun, oniy umr yetmas emish,
Lek anga yetmakka bormish, rahnamo Qur'ondek.

Olloh, Olloh shundayin izzat nasib etgin manga,
Hurlar qoshidagi himmat nasib etgin manga.

Ikki dunyo borligi rostdir mudom, rostdir mudom,
Bul tomon aldoqchilardir, u tomon rostdir mudom,
Bunda kim och, kimsa to'q, kimlarga ko'p hosdir mudom,
Kimning yozi qish esa, kimlarga qish yozdir mudom,
Har kimning bosgan izi miyatiga mosdir mudom.

Toj-u tax-u, saltanat mangu emas, mangu emas,
Oq yuz-u, lablarga xat mangu emas, mangu emas.
O'ylagin ushbu hayot o'zicha bo'lgan emas,
Har ishinga bor javob hech qachon jon qochib bilgan emas.

Hurlar bor emish u yonda, marvarid marjondek,
Pokiza ermish nihoyat pokiza imondek,
Olloh, Olloh shundayin izzat nasib etgin manga,
Hurlar qoshidagi himmat nasib etgin manga.

Kim yozganligi manga qorong'u 

Аазар сол осий умматга, тасаддуқ, ё А асулуллоҳ,
Ҳамиша кори ғафлатга, тасаддуқ, ё А асулуллоҳ,
Мани бошланг ҳидостга, тасаддуқ, ё А асулуллоҳ,
Ўшал маҳшарда жаннатга, тасаддуқ, ё А асулуллоҳ,
Солинг дарёйи раҳматга, тасаддуқ, ё А асулуллоҳ.

Йиғилса аввалу охир сшал саҳройи маҳшарга,
Халойиқ сргашурлар барчаси ҳодию раҳбарга,
Тараҳҳум қил сшал соат бизнингдек осий, музтарга,
Борурмиз барча ташна сув тилаб соқийи кавсарга,
Берар аҳли саодатга, тасаддуқ, ё А асулуллоҳ.

Худо қози бслуб, тонгла гуноҳимни ҳисоб стгай,
«Ҳама бандам мани қошимға келсун!» деб хитоб стгай,
Муҳаммадга кимиким уммат срмастур, азоб стгай,
Ўшал кунни кишиким, сйласа доим, савоб стгай,
Етар уммат шарофатга, тасаддуқ, ё расулуилоҳ.

Лаҳаддин бош кстарганда ҳама воҳасрато дерлар,
Қиёмат шиддатидинким ҳама вовайлато, дерлар,
Ҳама умматларинг йиғлаб сна ё Мустафо, дерлар,
Муҳаммад саждага бошин қсйиб, воуммато, дерлар,
Қолур уммат хижолатга, тасаддуқ, ё А асулуллоҳ.

Тарозуға солур аъмол слини ул қиёматда,
Гуноҳидин савоби ксп сса, албатта роҳатда,
Биҳишт ичра кирар, ҳуру қусур бирлан фароғатда,
Ҳазиний осий уммат, сақлагил ҳифзу ҳимостда,
Қилай жонимни ҳазратга тасаддуқ, ё А асулуллоҳ.

Ҳазиний

Fikr birla aylagil shafqat o‘lumdin ilgari,
Dargohiga aylagil xizmat o‘lumdin ilgari,
Jurm etgonnngga qil hasrat o‘lumdin ilgari,
Ro‘zu shab tangriga qil toat o‘lumdnn ilgari,
Manzilingni aylagpl jannat o‘lumdin ilgari.

Jon amonatdur jasad ichra, g‘animat — zindalik,
Tangriga purgirya bo‘lgil, bo‘lmagil ko‘p xandalik,
Ro‘zi mahsharda shaqovat xalq aro sharmandalik,
Haq taologa qilinglar zindalikda bandalik,
Yelga dining bermagil — g‘aflat, o‘lumdin ilgari.

Ey birodar, har kishi vaqti sahar bedordur,
Haq taolo, bil, o‘shandog‘ bandasiga yordur,
Toatimiz dilga jannat bilan diydordur,
Haq taoloni rizosi sanga ko‘p darkordur,
Haq sani bandam desa, davlat, o‘lumdin ilgari.

Bu o‘lum haq barchamizga, o‘ylagil, ey oshno,
Bil, nazar qilg‘il, qayon keti! tamomi anbiyo,
Bir nafas qo‘ymas jahon ichra, agar yetsa qazo.
Hasrato birla ketarsan, mulku ashyo bevafo,
Ol go‘ristonga borib ibrat o‘lumdin ilgari.

Pirga qo‘l ber boriyozat, ketmaynn ostonadin,
Pir misoli sham’i ravshan, ibrat ol parvonadin,
Yodi haq birla bo‘lub, saqla tiling afsonadin,
Ket, Haziniy, ravzayi Ahmadga san Farg‘onadin,
Dam g‘animat, aylagil hijrat o‘lumdin ilgari.

Haziniy

Bu yolg'onchi dunyoda insoni bor yo'g'i ikki donagina chin Do'sti bo'lar ekan, bittasi Alloh, ikkinchisi shu siz-u bizni bu yorug' dunyoga keltirgan zotlar aziz Onalarimiz. Alloh siz-u bizni ruhimizga parvona bo'ladi. Onalarimizchi, hali tug'ulmaganimizdan to o'zlari qabrga ketgunicha boshimizda parvonalar. Ilohim o'tganlatini Allohim o'z rahmatiga olgan bo'lsin, borlarini o'mirlarini ziyoda qilsin yaxshi kunlarda to'ylarda qo'llarini duoga ochib turganlarini ko'rish siz-u bizga ko'p yillar nasib etsin. Oqibat degan bir gap bor dunyoda, lekin oqibat bilan oqibatniyam farqi bo'lar ekan, ona farzandiga beminnat oqibat qilar ekan, farzandim mendan keyin qolsin unib o'ssin deb oqibat qilar ekan, lekin farzandni oqibati omonat oqibat bo'lar ekan, minnatli oqibat bo'lar ekan bugun bor ertaga ko'ramanmi yo'qmi kel shu ikki og'iz yaxshi gapimni ayamay deb oqibat qilar ekanmiz. Bugun kelib ertaga ketguvchi mehmonga qilganday oqibat qilar ekanmiz, agar so'zlarimdan dilingiz ranjigan bo'lsa, shu so'zlarni isbotini qabristonga borib ko'ring, hattoki o'sha qabr toshlariga ham jim-jimador qilib minnat bilan yozib qo'yilgan "Aziz Farzandlaringizdan estalik" qarang hatto shu qabr toshiniyam minnat bilan qo'yar ekanmiz uni Biz qo'ydik deb qo'yar ekanmiz. Dunyoni yolg'onligini, dunyoni omonatligini, dunyoni bor yo'g'i besh kunligini isbotlab ketgan insonga siz bilan meni estaligi nima keragi bor " Aziz Farzandlaringizdan estalik". Gohida shu chin do'stimizni qadriga yetamiz gohida yo'q, gohida yarim tunda uyimizga kelamiz, darvozani astagina ochib hech kimga bildirmay kirib ketamiz deymiz lekin bizni kutib o'tirgan bedor Onaizor bizni kelganimizni qadam tovushlaridan emas, yuraklari bilan sezadilar bir og'izgina, bir og'izgina so'z etadilar "Bolam Keldingmi", gohida mana shu bir og'iz so'z og'ir botib ketadi. " Ha onajon keldim, yosh bola emasman-ku uxloursayiz bo'lmaydimi' deymiz. Ey azizlar o'sha onaizor mangu uxlab qolganlaridan keyin o'sha ona yotgan g'arbgina kulbani, g'arbgina derazasidan ming marta u yoqqa o'ting, ming marta qaytib bu yoqqa o'ting, tongda o'ting, tunda o'ting qaytib o'sha nido eshitilmas ekan "Bolam keldingmi". Hovlimizni to'ldirib to'ylar qilamiz, kazo-kazolarni chaqiramiz oldiga borimizni ayamay to'kib sochamiz, Lekin ikkala ko'zimiz, ikkala qulog'imiz, qalbimiz, vujudimiz borlig'imiz o'sha derazaga tikilgan bo'ladi, o'sha tanish chexra ko'rinarmikan, o'sha nido qaytib eshitilarmikan "Bolam keldingmi". Taqdirni taqozisi bilan yillar o'tib yana o'sha darvoza oldiga yarim tunda kelamiz, berk darvoza oldida to'xtab qolamiz sababi oddiygina o'sha topganimizni qo'sh qo'llab qo'liga tutqazgan farzandlarimiz ham jonimizdan ortiq suygan suyukli yorlarimiz ham Onaizorchalik yarim tunga qadar kutib o'tirishga toqatlari yetmay uxlab qolar ekan. Ana o'shanda Qalbimiz uyg'onib qoladi, ana o'shanda vijdonimiz uyg'onib qoladi, ana o'shanda o'sha qo'llari qadoq mexribonimizni Sog'inib, Sog'inib ketamiz........

Ko'zimda yosh yelkamda tobut,
Zirqiraydi tanam uzra jon
Ona uzoq kutirmayman kut
Maxshargacha hayir onajon

Azobimga yelkangni kutding
Dardlarimga topmadim imkon
Meni o'ylab o'zni unutding
Maxshargacha hayir onajon

Sen yo'q qaro bo'ldi osmonim
Ko'nglim vayron yuragim vayron
Ko'ksimdagi buyuk armonim
Maxshargacha hayir Onajon
Toxir Maxkamov