— Hoy, qizim, uyimizga kimni yetaklab kelding?
— Oyijon, bu kishi mening bo‘lg‘usi birinchi erim

— Yaxshi qiz, siz hayvonlarni sevasizmi?
— Nima, bu gapingiz bilan menga turmush qurishni taklif etayapsizmi?

Talaba:
— Domla, menga yana bitta qo‘shimcha savol bering!
— Xo‘p, ayting-chi, qayta topshiriladigan imtihonlar shartlaridan boxabarmisiz?

— Do‘xtir, kirsam maylimi?
— Sizni nima bezovta qilayapti?
— Besh yuz dollar.
— Shunaqami? Unda kiring!

Okulist huzurida.
— Do‘xtir, uylanganimdan so‘ng mening ko‘rish qobiliyatimda muammolar yuzaga keldi... Men pulni umuman ko‘rmaydigan bo‘lib qoldim.

Avtohalokatga uchrab boshidan oyog‘igacha doka bilan bog‘lab tashlangan yigit yotgan yerida vrachdan so‘radi:
— Do‘xtir, aniqlab ko‘ring-chi, mabodo mashinam qattiq shikast yemaganmikan?

— Do‘xtir, men kechalari shu qadar qattiq xurrak otayapmanki, hatto o‘zimning xurragimdan o‘zim uyg‘onib ketayapman. Nima qilay?
— Boshqa xonaga o‘tib uxlang!

— Do‘xtir, xotiramni yo‘qotib qo‘ydim.
— Qachondan beri?
— O‘n sakkizinchi mart, soat to‘qqizdan besh daqiqa o‘tgandan boshlab

Juhud ayolidan qo‘shnining o‘g‘li so‘radi:
— Roza xola, Abram uydami?
— Voy, u hozir ovqatlanayapti. Seniyam qorning ochib ketgandir-a, bolam?
— Ha.
— Bor, sen ham uyingga kirib ovqatlanib chiqa qol!

Juhud xotiniga dedi:
— Bugun Rabinovichning do‘konidan go‘sht sotib olmagin!
— Nega?
— U bizning tarozimizni ijaraga olgan.