Besh yashar bolakay bog‘chada o‘ynayotib yonidagi qizchadan so‘radi:
— Menga xotin bo‘lishni istaysanmi?
— Istayman.
Bolakay kursiga o‘tirib oyoqlarini oldinga cho‘zdi-da, dedi:
— Xotin, etikni yech!

— Eh, odamlarda madaniyat degan narsa qolmabdi! Qachon qarasang, so‘kinishgani so‘kinishgan!
— To‘g‘ri, hozirgi zamon madaniyati haqida so‘kinmasdan gapirishning sira iloji yo‘q!

O‘quvchi qiz o‘g‘il bola sinfdoshidan so‘radi:
— Sen yaxshi baho olib kelganingda, oying biror narsa beradimi?
— Yo‘q, oyim o‘sha biror narsani yomon baho olib kelganimda beradi.

— Eshmatvoy, "œDadam majlisga ketdi" gapini tahlil qilib ber!
— Dadam — ega, ketdi — kesim, majlisga — oyimning aytishicha, bahona ekan.

— Itim mening hayotimni saqlab qoldi.
— Qanday qilib?
— Kasal edim. Vrach kirmoqchi bo‘lgandi, darvozadan o‘tkazmadi.

Ikki kampir janjallashayapti.
— Sen jinnisan!
— O‘zing jinnisan!
Shu payt bir qariya ularga yaqin keldi-da, dedi:
— Tortishib nima qilasizlar? Ikkalangiz ham haqsiz!

— Shu yerda chekib olsa bo‘ladimi?
— Yo‘q.
— Ie, unda manavi sigaret qoldiqlarini kim tashladi?
— Sizga o‘xshab ahmoqona savollarni beravermaydiganlar.

Robinzon Kruzo va Jumavoy kimsasiz orolda o‘tirishardi.
Robinzon:
— Jumavoy, chekasanmi?
— Yo‘q, aytishayaptiki, chekish sog‘liqqa zararmish.
— Nima? Kim aytdi?!

Xotin eridan so‘radi:
— Xilma-xillik nima?
— Bu Aziza, Nasiba, Hamida... degani.
— Ha, demak, Boltavoy, Teshavoy, Bo‘rivoy... deb tushunsam bo‘larkan-da?!
— Yo‘q, sen yengiltaklikni xilma-xillik bilan aralashtirma!

Yigit xafaqon ohangda sevgan qiziga so‘z qotdi.
— Bilasanmi, bizning munosabatlarimizda o‘ta jiddiy muammolar paydo bo‘ldi.
— Qanday muammo?
— ... Ismingni esimdan chiqarib qo‘ydim.