38-bob.
Nabiy sallallohu alayhi va sallam badxulq ham, shaloqso‘z ham ermas erdilar.
Masruq bunday deydilar: «Abdulloh ibn Amr Muoviya birlan Kufaga kelganida huzuriga kirdik. Shunda u Rasululloh sallallohu alayhi va sallamni eslab: «Ul zot badxulq ham, shaloqso‘z ham ermas erdilar»,— dedi. Keyin, yana «Oralaringizda eng yaxshingiz — xulqi yaxshingizdir!» — degan erdilar»,— dedi».
Abdulloh ibn Abu Mulayka Oisha raziyallohu anhodam naql qiladilar: «Bir to‘da yahudiylar Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning xuzurlariga kelib: «As-Somu alaykum!» — dedi. Oisha: «(Va) alaykum (us-somu) va la’natullohi va g‘azab ullohi alaykum!» — deb javob qildilar (ya’ni, «Sizga ham o‘lim, va buning ustiga sizga Ollohning la’nati hamda g‘azabi bo‘lsin!»). Janob Rasululloh «Shoshmag‘il, yo Oisha, xushmuomala bo‘lg‘il, senga qo‘pollik va badxulqlik yarashmaydi!» — dedilar. Oisha: «Ularning nima deganini anglamay qoldingiz shekilli?»—dedilar. Janob Rasululloh: «Men ularga nima deb javob qilganimni eshitmadingmi? Ularning menga aytgan qarg‘ishi mustajob bo‘lmag‘ay, bilaks mening ularga aytgan qarg‘ishim mustajob bo‘lg‘ay!» — dedilar».
Anas ibn Molik bunday deydilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam so‘kong‘ich ham, badxulq ham, qarg‘ovchan ham ermas erdilar. Birortamizga tanbeh bermoqchi bo‘lsalar: «Peshonang turpoqqa tekkur!» — der erdilar».
Urva ryziyallohu anho Oisha onamizdan naql qiladilar: «Bir kishi Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning huzurlariga kirmoq uchun ruxsat so‘radi. Janob Rasululloh uni ko‘rgach: «Bu odam— qabilaning yomon birodari, bu odam — qabilaning yomon farzandi!» — dedilar. So‘ng, boyagi kishr kelib o‘ltirgach, Janob Rasululloh unga ochiq chehra bilan yuzlandilar. U chiqib ketgach, Oisha: «Yo Rasulalloh, uni ko‘rishingiz bilanoq qo‘pol gaplarni aytdingiz, keyin ersa ochiq chehra bilan yuzlandingiz?!»—dedilar. Janob Rasululloh: «Yo Oisha, qachon mening badxulq bo‘lganimni ko‘rgansan?! Qiyomat kuni Olloh nazdida eng yomon banda —odamlar yomonligidan hazar qilib qochadigan kishidir»,—dedilar (Mantiq: odamlar yomonligidan hazar qilib qochadigan kishilar toifasiga kirib qolmaslik uchun o‘shanday toifadagi kishiga ham yaxshi muomala qilmoq lozim bo‘ladi)».