- Misr podshohi bizlarga ko‘p yaxshiliklar qildi: hammamizga bir tuyadan bug‘doy berdi, senga va Ibn Yaminga ham bir tuyadan bug‘doy tuhfa qildi, yana bizlar olib borgan narsalarni o‘zimizga ibldirmasdan qoplarimizga solib qo‘yibdi. U Yana aytdiki: "Uydagi ukangizni olib kelsangiz, Yana g‘alla beraman. Agar olib kelmasangiz oshlik bermasman", dedi (Oyat) "Bizlar uni albatta, muhofaza qilarmiz", - deyishdi o‘g‘lonalr.
- Yusufni oldib borib yo‘qotib keldinglar. Endi buni ham yo‘qotib kelmoqchimisizlar? - Sizlarga boshqa ishona olmayman, - dedi Ya’qub alayhissalom.
- Ey ota, bizlardan bir xatolik o‘tib, beparvo qoldik. Endi buni yaxshi saqlaymiz. Hudo hoxlasa, salomat keltiramiz, - deyishdi.
- Ibn Ya’minga yomonlik qilmaymiz, deb Ollosh taologa ahd qilib, bir xat beringlar, - dedi otalari. - (Oyat) "Men uni sizlar Bilan hargiz yubormasman, to sizlar Olloshh talolo tarafidan bir ahdi-paymon keltirmaguningizcha".
Hammalari ahd qilib, xat berdilar. Ya’qub alayhissalom o‘ziga berilgan ulushning yarmini Kan’on xalqiga ulashdi. Inb Yaminni olib, Misrga boradigan bo‘ldilar. Katta karvon yig‘ildi.
- Ey ota, bizlarga nasihat qilsangiz, shunga qarab ish tutsak, - deyishdi o‘g‘lonlari.
- Avvalgi so‘zim shuki, qoplaringizdan chiqqan narsalarni qaytarib olibborasizlar. Negaki, ular bizlarga haromdir. Yo yodlaridan chiqqan, yo sizlarni sinomaoqchi bo‘lgan. Ikkichisi shuki, Misrga borganlda hammangiz bir darvozadan emas boshqa-boshqa darvozalardan kiring, toki xalqning ko‘zi tegmasin.