XXI asr she'riyati: Usmon Qoʻchqor  ( 8403 marta o'qilgan) Chop etish

1 2 B


shoir  31 Iyul 2008, 12:20:00

XXI asr she'riyati:

Usmon Qo‘chqor




* * *

Dunyoning
               yo‘q bizdan
                            hamon parvosi,
Arzirmi
               dardimiz to‘ksak
                                    qorlarga...
Chorlab turganida
                          osmon parvozi —
Osilmak istasak
                         yuksak dorlarga.
Arzirmi
              bahorda qaytgan qushlarga
Ko‘zlardan
              yoshlarni
                            laysonday quysak.
Yusuf
             ta’birini  aytgan
                                             tushlarga
Ishonsak,
             boshlarni
                                ostonga                                                     qo‘ysak.
Mog‘or go‘shalarga,
               arzirmi,
                                  habib,
Hur shamol
               singari
                          hur-hurlab borsak.
Adirin
                 tanigan
                           turnalar kabi
Zaminga tushmay
                qur-qurlab  yuborsak.
Qora bulutlarni
                      yashinday yorib
Chamanga tikilmoq
                farz emasmi, ayt.
Umidni
                 xunbor
                            ko‘z yoshinda qorib,
Vatanga
                yiqilmoq
                                      arzimasmi,
                                                             ayt...

Qayd etilgan


shoir  31 Iyul 2008, 12:20:34

* * *

Menga zug‘um qilma bu qaro
Kunda yursam yig‘lab va kulib.
Men bu yerda nomsiz fuqaro,
Nomsiz sayyoraning vakili.

Men—olovdan ungan samandar,
O‘z jonimni o‘zim ruhlayman.
Aybim shuki, uxlasam agar
Chuqur,
              qattiq,
                            uzoq uxlayman.

Ketsa  ketsin yerning tagiga —
Zohidlarning ishi uzlatdir.
Men — boshqaman.
Ertakdagiday
Faqat menga qirq kun muhlat ber.

Qirq birinchi kunda ko‘zimni
Ochib, shirin esnasam bo‘ldi.
Seni tanib olsam...
O‘zimning
Kimligimni eslasam bo‘ldi...

Qayd etilgan


shoir  31 Iyul 2008, 12:20:54

* * *

Juldur bulutlardan muztar bir tunda
Pichirlab badduo qiladi kohin.
Buzib yubormoqni istar gardunda
U Yer bilan Oyning nikohin.

Bulut choklab qo‘shiq aytar Oy,
Qo‘llarida tilla juvoldiz:
"Oyqizga uvoldir,
Tun yomon chuvaldi.
Ko‘k ko‘ksin yarasi
Qon bilan suvaldi..."

Yer chuqur xo‘rsinib qo‘ydi-da, moviy
Boshidan qop-qora ro‘yoni quvdi.
Uning ko‘ksidagi gulga samoviy
Shabnamlar ko‘z yoshdek to‘kildi duv-
                                             duv...

Qayd etilgan


shoir  31 Iyul 2008, 12:21:12

* * *

Bu yo‘lda o‘ng ham tor,
So‘l ham tor,
Noo‘ng‘ay kenglikka tuzmoq qasida.
Bu kecha shu qadar quyuq,
ko‘lamdor,
Toshinib chiqadi ko‘z soqqasidan.

Men-ko‘rman,
                  ko‘r tundan qorayotirman,
Yolg‘iz Tangrim bilar mendan kechganin.
Dunyoni paypaslab borayotirman —
Farqlab olmoq uchun Kundan Kechani...

Qayd etilgan


shoir  31 Iyul 2008, 12:21:23

* * *

Tomosho shavqi bor edi royimda
O‘n sakkiz ming olamlaringni.
Nechun o‘rmalatib qo‘yding poyimda
Chumolidan mayda odamlaringni.

Bu o‘sha —
yo‘lidan hamisha ozg‘on,
Deb meni osiyga yo‘yding-ku doim.
Erk desam...
boshimga bu shisha qozon —
Osmonni to‘ntarib qo‘yding, Xudoyim...

Qayd etilgan


shoir  31 Iyul 2008, 12:21:35

* * *

Sayyoh!
Endi mendan ranjima,
Goh mag‘lub,
                        goh g‘olib keldim men.
So‘ramayman
                             sendan  ganjina,
Shu joygacha
                              olib keldim men.

Qolganiga
                   omading bersin,
Bu sarhaddan
                           o‘tmasman zinhor...
O‘zing ketavergin,
                                jin ursin,
Yolg‘onning ham...
                                chegarasi bor...

Qayd etilgan


shoir  31 Iyul 2008, 12:21:49

             * * *

Hisobsiz emasdir
                        suvi ummonning,
Yulduzlar
            hisobsiz emasdir,
                                                         bolam.
Hisobda
         har  qiylu qoli
                                             zamonning,
Hisobda har shodlik,
                                   o‘kinch,
                                       g‘am-alam.
Borar manzilimu
                               o‘tar  ko‘prigim
Chizilgan —
                 xarita kabi —
                                       kitobda.
Qay lahza uzilar
                  qay bir kiprigim —
Hisobda turibdi,
                      hisobda...

Qayd etilgan


shoir  31 Iyul 2008, 12:22:03

* * *

Zamin to‘zon sochar.
                             Osmon — alanga...
Qizarib boqadi
                           oftob ham ufqdan.
Quduqlar ko‘milgan...
                          Karvon talangan...
Shom tushar...
               Boshlanar aftoda xufton...
Yolg‘iz o‘zi qoldi.
               Panoh — Xudodan.
Omon qolganini
               saodat bilar.
Sahroda
               qiblasin
                                 yo‘qotgan
                                                     odam
Duch kelgan
                  tomonga
                                ibodat qilar...

Qayd etilgan


shoir  31 Iyul 2008, 12:22:16

* * *

Ko‘zyoshda buyuk bir hikmat bor ekan,
Tasalli bor ekan dardda, yig‘ida,
Yana men bu darddan yosh to‘kdim, bekam,
Kuydim ko‘zlaringning qorachig‘ida.

Sen ketding... uzilib tushdi tomchi yosh,
Harakat to‘xtadi. Hayot to‘xtadi.
Hattoki falakda jovidon quyosh,
Endi qotib qolgan qora nuqtadir.

Dengizda nogahon tindi po‘rtana,
Bog‘larda shamollar bosilib qoldi.
Bandidan uzilgan yaproqlar, ana,
Havoda muallaq osilib qoldi.

Sen ketding... bu bog‘lar xazonga botdi,
Kezmakdan to‘xtadi — oy tortdi xira.
Falakda yulduzlar nuqtaday qotdi,
Muzdek qotib qoldi xotira...

Dunyo to‘xtab qoldi... Dunyo — qiziqmas,
Barchasin to‘xtatdi bitta ishorat.
Sen ketding... Bu umrim endi chiziqmas,
Qotgan nuqtalardan iborat...

Qayd etilgan


shoir  31 Iyul 2008, 12:22:30

* * *

Ummonning ostida
                                 o‘sayotir tog‘,
Olisga cho‘zilgan
                                 silsilalari.
Hali vulqonlari uyquda,
                                  biroq
Titranib qo‘yadi
                                     zilzilalari.
Eshilib raqsga tushar
                           suvo‘tlar,
Tog‘ tinglar
                            gung dunyo
                                          ohanglarini.
Chig‘anoq keltirar
                           sadaf  sovutlar,
Cho‘chib-cho‘chib hidlar
                           nahanglar  uni.
Dolg‘alar goh ko‘kka
                           sapchir shodumon,
Goh sokin mavjlarga
                             aylangay yana.
Tog‘ni
             silab-silab qo‘yadi ummon —
Nima tug‘ishini
              bilmagan ona...

Qayd etilgan