XXI asr she'riyati:
Farid UsmonTANHO ANDIJONVatan bag‘rida sen, ey yurt, duru durdonasan tanho,
Chiroysan O‘zbekistonga — go‘zal jononasan tanho.
Mayindir qo‘llaring ham ko‘zlaring teran, yuzing ravshan,
Muloyimsanki men farzandingga chin onasan tanho.
Balandparvoz quruq tashbeh kerakmas ta’rifing uchun,
Vatan bag‘ridagi yurtlar misol uy — xonasan tanho.
Quchog‘ingda tug‘ilganlar suyarlar onamiz deb chin,
Hama bu andijonliklar uchun koshonasan tanho.
Uyin ostonasin doim muqaddas deb bilar el, rost,
Vatan koshonasida baxti bor ostonasan tanho.
Sababki, peshqadamsan O‘zbekiston ichra har ishda,
Haqiqiy mardi maydon, pahlavon mardonasan tanho.
Zahiriddin Muhammad Boburing, Cho‘lponlaring faxring,
Munavvar sha’mdirkim ular, parvonasan tanho.
Hama vaqt Andijon deb so‘zlasam ko‘nglim ketar yashnab,
Suluv vodiy quchog‘ida go‘zal gulxonasan tanho.
Navoiy nutqiga rost bo‘lganingdan boshim osmonda,
Chamanning xushovoz bulbuliga oshiyonasan tanho.
Quyosh sendan chiqar go‘yo, chiqar oy — kechalar nurli,
Falak yulduzlari sochqin ajib nurxonasan tanho.
Demak maddohlik etmak fursatimas endi, ey yurtim,
Bu bag‘rim otashistoni aro sen yonasan tanho.
Chiroyli yo‘llaring nurli, iloho shundayin bo‘lsin,
Axir, sen onasan tanho, axir, sen onasan tanho.
Urib bosh bir umr aylay tavof, yurtim, seni, chunki
Vatan koshonasida bextiyor koshonasan tanho.
Zafar quchsang yana, ey paxtakorim, xirmoning tog‘-tog‘,
Yarashgansan shuning-chun ushbu keng maydona san tanho.
G‘ururim, iftixorim, Andijonim, jonajonimsan,
Faridga oftob, oy hamda yeru osmonsan tanho!