Тобут кстарган сркакларни кузатиб колган хотинларга Худо берди: бечора онани овутиш максадида бири олиб, бири ксйиб болажоннинг фазилатларидан гапираверишди. Боланинг хар фазилати кашф стилганда уйда йиги кстарилар, шубхасизки, бу йигиларнинг барчасини жабрдийда онанинг нолалари босиб кетарди. Овутиш максадида айтилаётган ссзлар ханжар бслиб онанинг калбини кайта-кайта кийма-кийма киларди. Уйдаги хотинлар сал тинчиб, йиги-сиги хам бир оз босилган дамда таъзис билдириш максадидаги ксшнилардан сна бири сгилчасини бошлаб кирди-ю, сра сна снгиланди.
-Мехмедни нима учун олиб кирдинг?-деб танбех берди аёллардан бири.-Ахир у Жамол билан доим бирга сйнарди. Сабриййа хоним уни ксрса баттар сзилади. Андигина овутиб турувдик.
-Уйда хеч ким йск сди, ёлгиз ташлаб чикким келмади. Дадамиз, ксргандирсиз, жанозага кетдилар. Кайнонамга ишониб бслмайди. Ўрнидан туролмайдиган бслиб колган. А остдан касалми, ё найранг килсптими, Худо билмаса биз билолмаймиз. Бугун кечаси билан сринни бсктириб чикибди. Гапираман, десам хасратим кирк йилда хам тугамайди.
Бу орада Сабриййа хонимнинг ксзи Мехмедга тушиб, унга скинлашиб келди-да, тиз чскканича уни кучоклаб олиб, сна ноласини бошлади:
-Вой, жоним болам, сен кайларга кетдинг, карагин, сртогинг келди!
У шундай деганича гарангсиб турган болани багрига тобора каттикрок босар, шашкатор ксз ёшлари сса боланинг юзларидан кайнок кон каби окар сди. Боладаги гарангсиш дам стмай ксркувга айланди. Сабриййа хонимнинг "œВой менинг Жамолгинам" деган ноласига унинг "œОйижон, хозир слиб коламан!" деган кичкириги уланди. Шундагина Сабриййа хоним сзига келиб, ксзларини катта-катта очди-да, болани багридан бсшатиб, онаси томон аста итарди.
-Ўглим мени ташлаб кетди. Унинг камолини ксриш менга насиб стмаган скан. Аллохнинг истаги шундай бслгач, мен бечора нима кила оламан? Анди худойимдан битта нарсани ссрайман: бошкаларнинг болаларини панохида асрасин. Хамманинг боласи узок-узок сшасин. Мен сизларга снди хавас килиб сшайман. Сизлар фарзанд догини ксрманглар, ишкилиб. Опажоним, сглингизни воссига етказиб, рохатини ксринг, илойим!
Онаси багрига кайтган Мехмед хеч нарсага тушунолмай, атрофдагиларга жавдираб караганича секингина: "œОйижон, Сабриййа хонимга нима бслди?"деб ссради.
-Жамол сртогинг слиб колди,-деб унинг кулогига шивирлади онаси.
-Жамолми?-Бола онасининг жавобидан ажабланиб сна ссради:-Ўлиб колган бслса сзи кани?
-Уни кабристонга олиб кетишди. Жим бсл, бошка нарса ссрама.
Онанинг танбехи болага таъсир килмай сна ссради:
-Кабристонда уни нима килишади?
-Вой, мунча сзма бслмасанг! Хозир тилингни сугуриб олайми! Кабристонга олиб бориб нима килишарди, ксмишади-да!
Бу гапни сшитган Мехмед барчанинг диккатини сзига тортиб, додлай бошлади:
-Ойижон, агар менам слиб колсам, кабристонга олиб боришмасин, ксмишмасин, хспми? Ксмиб ксйишларини истамайман... истамайман...