BU NIMA..?
Шу йилги А амазон ҳайити куни Арабистоннинг "œИқро" фазовий телеканалида ибратли бир воқеа ксрсатилди:
«Ҳовлидаги сриндиқда ота-бола ёнма-ён стиришибди. Отанинг ёши улуғ, сғил сса сспирин йигит. Ўғилнинг қслида газета, берилиб сқиспти. Ота боғни томоша қиларкан, сйчан сди.
Бир пайт дарахт шохига чумчуқ қснди.
Ота сғлидан: "œБу нима?" деб ссради.
Ўғил бошини кстариб, чумчуқни ксрди, сснг отасига қараб: "œЧумчуқ", деди ва сна газета сқишда давом стди.
Орадан пича вақт стиб, сна бир чумчуқ келиб қснди.
Ота чумчуққа ишора қилиб сна: "œБу нима?" деди.
Йигитнинг снсаси қотди: "œЧумчуқ дедим-ку?!" деди жеркиганнамо оҳангда ва газитини сқийверди. Бироз стмасдан бошқа бир чумчуқ келиб қснди.
Ота: "œБу нима?" деди.
Ўғил газетасини ғижимлаб, отасига сқдай қаради: "œҚанақа одамсиз, дада, гапга тушунасизми сзи, йсқми?! Чумчуқ дедим-ку, чу-ум-чу-уқ! Анди тушундингизми?" дес бақирди.
Ота сғлига термулди, хсрлиги келди. Сснг срнидан туриб, кета бошлади.
Ўғил асабийлашди: "œҚаёққа? Ўтиринг жойингизга!" деб бақириб берди.
Ота сғлига қараб: "œСен стириб тур, мен ҳозир чиқаман", деди-да, уйига кириб кетди. Хиёл вақтдан кейин қайтиб чиқди. Қслида бир дафтар бор сди. У отанинг кундалиги бслиб, ёшлигидан айрим воқеаларни ёзиб юрарди. Шу сғли уч сшарлигида, бир воқеани ёзиб қсйган скан. Ўша жойини варақлаб топиб, сғлига узатди-да: "œЎқи", деди.
Ўғил сқишни бошлади... «Уч сшар сғлим билан бирга боғда стирган сдик, дарахтга бир чумчуқ келиб қснди. Ўғлим мендан: "œДада, бу нима?" деб ссради.
Мен: "œЧумчуқ", дедим. Яна битта чумчуқ келиб қснди.
"œДада, бу нима?" деб сна ссради. Мен: "œЧумчуқ", дедим.
Учинчи чумчуқ дарахтга қснганида сғлим саволини учинчи марта қайтарди. Мен ҳам сша жавобимни бердим. Шу билан ҳар чумчуқ қснганида сғлим мендан ссрайверди, мен ҳам сринмай жавоб беравердим. Ҳар гал ссраганида сғлимни сркалаб, бағримга босиб, юз ва пешоналаридан спиб қссрдим. Санаб ксрсам, сғлим мендан йигирма уч марта ссрабди. Мен ҳам сринмасдан йигирма сч марта жавоб берибман...»
Ҳикос охирлагани сари йигитнинг қсли қалтираб борарди. Аиҳост, дафтарни ёпиб, ёнига қсйди. Аста срнидан туриб, отасини қучоқлаб олди ва: "œДадажон, мени кечиринг! Мен аҳмоқлик қилдим. Ҳаддимдан ошдим. Кимлигимни унутиб қсйибман. Ксзимни очдингиз. Мени кечиринг, кечиринг..." дер сди».
Абдул Азим Зиёуддин сғли қоғозга туширди.
PS: qayerga joylashni bilmay, shu yerga joylayverdim rozi bo'lasizlar.