4 yil ham o'tar ketar...

Hali ko'rmaganday bo'p ketasiz 

4 yil ham o'tar ketar...

Hali ko'rmaganday bo'p ketasiz 

O`zi zo`rg`a yetishdimku shu kunlarga Allohimga shukr.
Tez o`tib ketishini xohlamiyman 

İnson umrining hech bir payti Talalalik davriga o'hshamaydi....

Qadriga yetinglar aziz Talabalar 

İnson umrining hech bir payti Talalalik davriga o'hshamaydi....

Qadriga yetinglar aziz Talabalar 

 

InshaAllah, albatta...

İnson umrining hech bir payti Talalalik davriga o'hshamaydi....

Qadriga yetinglar aziz Talabalar 

Bu gapizga 200% qo'shilaman.
Qadriga yetish kerak.  BU davrni  o'tganidan keyin oltin bilan ham qaytarib bo'lmaydi. Shunday ekan shu 4 yillik davrni bir umrga esda qoladigan qilib o'tkaziylik. Hamma talabalrni yaqinlashib kelayotgan yangi (sessiya) yil bilan tabriklayman.
Sessiya biz uchun bayram ....

Nizomiyga hujjat topshirayotganimda yoz bo'lgani uchun havo juda issiq.

Qaysi fakultet edi, eslay olmayman, uni yonida stadion bor edi. Keyinchalik talaba bo'lgandan keyin badan tarbiya darslarimiz shu stadionda bo'lgandi.
Dadam yonimda edilar. 100 ga yaqin abituriyent va yaqinlari hujjatlari qo'lida tiqilinch joyda navbatdamiz. Menga kelishiga 10 tacha abituriyent qolgandi. Birdan hujjatni qabul qila yotgan kishi (keyinchalik bizga darsga ham kirgandilar) "Sizlar nasib bo'lsa til-adabiyot fakuleti talabasi bo'lasizlar. Hujjatni topshirayotganlarga savol beraman. Bilsangizgina olaman hujjatingizni", deb qoldi. Bazi ota-onalar e'tiroz bidirdilar. "O'zi havo issiq, bolalarni miyyasi aynib qolay deyabdi, qanaqa savol yana", deyishdi. Domla esa hujjatini berayotgan qizdan: "Turkiy tilda yozilgan ilk asar qaysi biri va muallifi kim", deb so'radilar. Qiz indamadi. Men uzoqdan: "Yusuf Hos Hojib" va "Qutadg'u Bilig", deb javob berdim. Domla, "Kim javob berdi", deb so'radi. "Men", dedim chochib...."Qani keling, bering hujjatlaringizni deb", meni "bez ochered" hujjatimni qabul qilgandilar...Dadam ham juda mamnun kulimsirab qo'ygandilar...

Yusuf Hos Hojibga rahmat, degandim o'shanda  

Nizomiyga hujjat topshirayotganimda yoz bo'lgani uchun havo juda issiq.

Qaysi fakultet edi, eslay olmayman, uni yonida stadion bor edi. Keyinchalik talaba bo'lgandan keyin badan tarbiya darslarimiz shu stadionda bo'lgandi.
Dadam yonimda edilar. 100 ga yaqin abituriyent va yaqinlari hujjatlari qo'lida tiqilinch joyda navbatdamiz. Menga kelishiga 10 tacha abituriyent qolgandi. Birdan hujjatni qabul qila yotgan kishi (keyinchalik bizga darsga ham kirgandilar) "Sizlar nasib bo'lsa til-adabiyot fakuleti talabasi bo'lasizlar. Hujjatni topshirayotganlarga savol beraman. Bilsangizgina olaman hujjatingizni", deb qoldi. Bazi ota-onalar e'tiroz bidirdilar. "O'zi havo issiq, bolalarni miyyasi aynib qolay deyabdi, qanaqa savol yana", deyishdi. Domla esa hujjatini berayotgan qizdan: "Turkiy tilda yozilgan ilk asar qaysi biri va muallifi kim", deb so'radilar. Qiz indamadi. Men uzoqdan: "Yusuf Hos Hojib", deb javob berdim. Domla, "Kim javob berdi", deb so'radi. "Men", dedim chochib...."Qani keling, bering hujjatlaringizni deb", meni "bez ochered" hujjatimni qabul qilgandilar...Dadam ham juda mamnun kulimsirab qo'ygandilar...

Yusuf Hos Hojibga rahmat, degandim o'shanda 

Qoyil qiziqarli voqea bo'lgan ekan.
Bizlarda unaqa voqealardan birorta bo'lmagan...
Ertalab barvaqt birinchi bo'lib kelib hujjatlarimni hammdan oldin topshirgandim......
Unaqa savol berib o'tkazish haqida gap ham bo'lmagan....
mening hujjatlaimni hozirda 4-kursda o'qiydigan qiz qabul qilib olganini eslayman xolos

Talabalar olg'a

 

Uzrda sobiq talaba va talabaning suhbatiga aralashdim. Men ham talabalik davrimni juda sog'indim... Ayni damda uning qadrini bilyapman. Bizda ham juda ko'p qiziqarli voqealar bo'lgan edi.... Ajoyib damlar....

Qadriga yetinglar, chindan ham.

Mana men, qani tezro tugatsam deb yurardim, ana tugatdim ham. Endichi, endi qani endi talabaligim qaytib kelsa deyman

Talabalikda juda ko'p qiziqarli voqea bo'lgan. Parkentlik dugonam bilan juda "qalin edik". Bilasizlar, Parkentni uzumi, mayizi mashhur. Dugonam doimo uydan mayiz olib kelardi. Darsda domlalarga sezdirmay yeb o'tirardik  
Yana bir kuni Ababiyot tarixi, darsimizdamiz, biz yana mayiz ziyofatimizdamiz.
Domla ham mashalloh, Hoji va 80 dan oshgan ayol edilar. Ovozlari juda ta'sirchan edi. Bir "Alisher Navoiy", deyishlari bilan xonaning derazalari titrab ketardi.

Dars tugab, domla xonadan chiqa boshladilar. Biz ohirgi partada edik. Bizga sekingina yaqinlashib: "Qalay qizlar, mayiz shirin ekan-mi" ?, desalar bo'ladimi

Dugonam bilan qip-qizil bo'lgandik.....Rosa uyalganmiz, biz "uzoqdagi uzumni qanday ko'rdilar-a", deb rosa hayron bo'lgandik  

Robiyaxon, men ham sentyabrda tugatdim o'qishni, lekin o'zimni haliyam talaba his qilaman. İnson his qilgan yerda va holatdadir, qo'yavering