Kuni kecha o'zingiz ham kelin edingiz. Mustarlik bilan javdirab turardingiz - qaynonamning nega qovog'i soliq,qaysi ishim yoqmadi ekan? Qaynegachim xomush ko'rishdi - bilmay gunoh qilib qo'ydimmi, deb bezillaganingiz bezillagan edi.
Ertalab hammani yedirib ichirib, kiyim-boshlarini to'g'rilab, yalab yulqab o'qishga jo'natguningizcha ancha vaqt o'tadi. Uyni yig'ishtiraman deguningizcha tushlik taomning hozirligi boshlanadi. Qo'kingiz kafgirdayu, hayolingiz to'planib qolgan kirda. Taomni ham chala yeysizda,kirga tushasiz. Kech kiradi, yana qozon. Oraliqda bunisi kelib, unisi ketib turadi. Keyin dazmol, yana oshxona...Buning ustiga sizga yoqqan, yoqmagan odamlarning bariga birdek iljayib turishingiz kerak! "Yaxshilab ovqatlaning" deydi qaynonagiz. Shapir-shupur yegani tortinasiz, qimtinibgina yeb, turib ketasiz. Og'ir ish bo'lmasada, bir-biriga ulanib, davom etavergan harakat, hammaga ma'qul tushaman, deb asablarning tarang turishi zo'r keladi, tinkanagiz quriydi. Dam olgani esa haqqingiz yo'q. Ishdan kelgan kuyovingiz yonboshlab yotadi, o'qishdan kelgan qaynsingillar bir-bir uxlab chiqishadi. siz kelinsiz, ishdan kelsangiz ham, o'qishdan kelsangiz ham, hovlining u boshidan bu boshiga bo'z qo'yib yuguruib chiqishingiz shart! Bolalarim charchaydi, nega bu charchamaydi, demaydi qaynonangiz.
Bugun esa o'zingiz qaynonasiz, bir shirin jon qo'lingizda xuddi shu ahvolga tushib turibdi,ko'rgan kunlaringizni bir eslangda, unga rahmingiz kelsin!!!
