21 — Sening ahlingdan e`mas

"œNuh robbisiga nido qilib: "œO`g`lim mening ahlim (oilam) dan, Sening va`dang haqdir va sen eng adolatli hukm qiluvchisan"- dedi".

Lekin, Alloh nasablarga e`mas, amallarga qaraydi.

Alloh mushriklar uchun qilingan shafoatni qabul qilmaydi.

Mushrik, garchi o`g`li bo`lsada, payg`ambarning ahlidan bo`la olmas.

Alloh ta`olo Nuhni bunga ogohlantirib dedi: "œEy Nuh, u sening ahlingdan e`mas! Albatta u (ning qilgan amali-kufr yo'lini tutgani) yomon amaldir. Bas, o'zing bilmagan narsa haqida aslo Mendan so`rama! Men senga johil-nodonlardan bo`lmaslikni buyuraman".

Nuh ogohlandi va Allohga tavba qilib, dedi:

"œRobbim, men sendan bilmagan narsamni so`rashdan panoh so`rayman. Agar meni kechirmasang va rahm qlmasang, men ziyonkrlardan bo`laman".

22 — To`fondan so`ng

Alloh hohlagan narsa bo`lib, kofirlar g`arq bo`lanlaridan so`ng, yomg`ir to`xtadi, suvlar Yer ostiga ketdi.

Kema Judiy tog`i uzra tohtadi va: "œZolim qavmga halokat bo'lgay"- deyildi".

Va: "œEy Nuh, tinchlik bilan (kemadan Yerga) tushgin!" deyildi.

Nuh va kemaga u bilan mingan maxluqlar quruqlikda xotirjam yura boshladilar.

Nuh xalqining ichidagi kofirlar o`ldi. Ularning ortidan hech kim yig`lamadi.

Alloh Nuhning zurriyotiga baraka berdi va ular Yer yuziga yoyildilar.

Ularning ichida turli xalqlar, payg`ambarlar va podshohlar bor e`di.

"œBarcha olamlar ichida Nuhga salomlar bo`lsin!".

"œBarcha olamlar ichida Nuhga salomlar bo`lsin!".

 

Ibrohim alayhissolatu vassalomning qissasi

Bismillahir rohmanir rohiym

Butlarni kim sindirdi?

1 — Butfurush

Juda qadim zamonda, bir qishloqda mashhur kishi bor e`di.

Uning ismi Ozar e`di.

Ozar butlarni sotar e`di.

Bu qishloqda juda ham katta uy bor e`di.

Bu uyda juda ham ko`p butlar bor e`di.

Odamlar bu butlarga ibodat qilar e`dilar.

Odamlar bu butlarga sajda qilar e`di lar.

Ozar ham bu butlarga sajda qilar e`di.

Ozar ham bu butlarga ibodat qilar e`di.

 

2 — Ozarning o`g`li

 

Ozarning aqlli o`g`li bor e`di.

Uning ismi Ibrohim e`di.

Ibrohim odamlarning butlarga ibodat qilganlarini ko`rar e`di.

Ibrohim odamlarning butlarga sajda qilganlarini ko`rar e`di.

Ibrohim butlarning toshdan e`kanini bilar e`di.

Ibrohim butlarning gapirmasligi va e`shitmasligini bilar e`di.

Ibrohim butlarning zarar va foyda bermasligini bilar e`di.

Ibrohim pashshalarning butlar oldiga kelib qo`nganini, butlar e`sa ularni hayday olmaganlarini ko`rar e`di.

Ibrohim sichqonlar butlarning oldidagi taomlarni eganlarini, butlar e`sa ularni hayday olmaganlarini ko`rar e`di.

Ibrohim o`zicha: "œNega odamlar butlarga ibodat qiladilar?!"- der e`di.

Ibrohim o`zicha: "œNega odamlar e`h tiyojlarini butlardan so`raydilar?!"- der e`di.

3 — Ibrohimning nasihati

 

Ibroim otasiga shunday dedi:

 "œOtajon, nega butlarga ibodat qilasiz?

Otajon, nega butlarga sajda qilasiz?

Otajon, nega butlardan e`htiyojingizni so`raysiz?

Axir bu butlar e`shitib, gapirmaydiku!

Axir bu butlar foyda va zarar ber maydi-ku!

Otajon, bu butlar eb ichmaydi-ku!".

Ozar o`g`lining bu so`zlaridan g`azablanar va uning so`zlarini tushunmas e`di.

Ibrohim o`z qavmiga nasihat qilar, ular e`sa g`azablanishar va uni tushunmas e`dilar.

Ibrohim: "œOdamlar ketganlarida bu butlarni sindiraman. Odamlar shundagina tushunadilar"- dedi.

4 — Ibrohim butlarni sindirdi

 

Bayram kuni keldi.

Odamlar xursand bo`ldilar.

Kattalar ham, bolalar ham bayramga chiqdilar.

Ibrohimning otasi ham bayramga chiqar e`kan Ibrohimga: "œSen chiqmay sanmi?"- dedi.

Ibrohim: "œYo`q, men kasalman"- dedi.

Odamlar ketdilar. Ibrohim butlar turgan uyda qoldi.

Ibrohim butlar oldiga kelib dedi:

"œGapirmaysizlarmi?! E`shitmaysiz larmi?!

Mana bu taom va sharob! Ulardan yeb, ichmaysizlarmi?!"

Butlardan ovoz chiqmadi. Chunki ular gapir maydigan tosh e`dilar.

Ibrohim: "œNega gapirmaysizlar?"- dedi.

Butlar jim, gapirmas e`dilar.

Bundan Ibrohimning jahli chiqdi va qo`liga boltani oldi.

Ibrohim bolta bilan butlarni urib, sindirdi.

Ibrohim katta butdan boshqa barcha butlarni sindirdi va uning bo`yniga boltani osib qo`ydi.

5 — Butlarni kim sindirdi?

Odamlar qaytdilar va butlar turgan uyga kirdilar.

Odamlar butlarga sajda qilmoqchi bo`ldilar. Chunki u kun bayram e`di.

Lekin odamlar hayron bo`lib qoldilar.

Odamlar afsus qilib, g`azablandilar. Ularning ba`zilari: "œBizning xudolarimizga buni kim qildi?!"- dedilar.

Ba`zilar: "œIsmi Ibrohim bo`lgan bir yigitning xudolarimiz haqida gapirganini e`shitgan e`dik"- dedilar.

Odamlar: "œE`y Ibrohim, xudolarimizga bu ishni sen qildingmi?!"- dedi lar.

Ibrohim: "œYo`q, uni butlarning mana bu kattasi qildi. Agar gapira olsalar ulardan so`rab ko`ringlar?!"- dedi.

Odamlar butlar toshdan yasalgan e`kanini bilar e`dilar.

Odamlar toshlar e`shitmasligi va gapirmasligini bilar e`dilar.

Odamlar katta but ham tosh e`kanini, u yurmasligi va qimirlay olmasligini bilar e`dilar.

Odamlar katta butning boshqa butlarni sindirishga kuchi yetmasligini bilar e`dilar.

Ular Ibrohimga: "œSen butlarning gapirmasligini bilasanku!"- dedilar.

Ibrohim dedi: "œSizlarga foyda va zarar bera olmaydigan butlarga nega ibodat qilasizlar?

Gapirmaydigan va e`shitmaydigan butlardan nega e`htiyojlaringizni so`raysizlar?

Nega hech narsani tushunmaysizlar!

Nega aqllaringizni ishlatmaysizlar?".

Odamlar hech narsa deya olmadilar va xijolat bo`ldilar.

6 — Sovuq olov

 

Odamlar to`planib: "œE`ndi nima qilamiz?

Ibrohim butlarni sindirdi va xudolarimizni tahqirladi"- dedilar.

Odamlar bir-birlariga: "œIbrohimga nima jazo beraylik?"- deb so`radilar.

Bir ovozdan: "œUni yoqinglar va xudolaringizga yordam beringlar!"- dedilar.

Shunday qilindi: Odamlar olov yoqib, Ibrohimni olovga otdilar.

Alloh ta`olo Ibrohimga yordam berdi va olovga: "œHoy olov, Ibrohim uchun zararsiz va sovuq bo`l!"- deb amr qildi.

Alloh aytganidek bo`ldi. Olov Ibro him uchun zararsiz va sovuq bo`ldi.

Odamlar olov Ibrohimga zarar ber maganini ko`rdilar.

Odamlar Ibrohimning xursandligi va sog`lom e`kanini ko`rib hayratga tushdilar.

7 — Robbim kim?

Ibrohim kechalarning birida yulduzni ko`rdi va: "œBu mening robbim!"- dedi.

Yulduz g`oyib bo`lganidan so`ng e`sa: "Yo`q, bu mening robbim e`mas" - dedi.

Ibrohim Oyni ko`rdi va: "œBu mening robbim!"- dedi.

Oy g`oyib bo`lganidan keyin e`sa: "œYo`q, bu mening robbim e`mas"- dedi.

Quyosh chiqdi. Ibrohim: "œBu mening robbimdir, chunki u hamma narsadan kattadir!"- dedi.

Kechqurun Quyosh botganida Ibrohim dedi:

 "œYo`q! Bu mening robbim e`masdir.

Allohgina o`lmas va Tirikdir.

Allohgina Boqiy va G`oyib bo`lmasdir.

Allohgina mag`lub bo`lmaydigan Kuchlidir.

Yulduz tong oldida mag`lub bo`lgan zaifdir.

Oy zaifdir, unga Quyosh g`olibdir.

Quyosh zaifdir, unga qorong`ulik va bulutlar g`olibdir.

Menga yulduz yordam bera olmaydi. Chunki u zaifdir.

Menga Oy yordam bera olmaydi. Chunki u kucgzisdir.

Menga Quyosh yordam bera olmay di. Chunki u zaifdir.

Menga Allohgina yordam bera oladi.

Chunki U o`lmas Boqiydir.

Chunki U g`oyib bo`lmaydigan Bo qiydir.

Chnuki U mag`lub bo`lmaydigan Kuchlidir.

8 — Robbim Allohdir!

 

Ibrohim robbisi Alloh e`kanini bildi.

Chunki Alloh o`lmaydigan Tirikdir.

Chunki Alloh yo`q bo`lmaydigan Boqiydir.

Chunki Alloh mag`lub bo`lmaydigan Kuchlidir.

Ibrohim: Alloh Oy, Quyosh va barcha olamlarning Robbisi e`kanini bildi.

Alloh ta`olo ibrohimni to`g`ri yo`lga hidoyatladi va uni payg`ambar hamda o`zi uchun xalil—e`ng yaqin do`st qildi.

Alloh ta`olo Ibrohimga qavmi (xalqi) ni (Islom diniga) da`vat e`tish va ularni butlarga ibodat qilishdan qaytarishga buyurdi.