10 - Insonmi, farishtami?

Alloh ta`olo bu e`lchining insonlardan, odamlar taniydigan, so`zlarini tushunishadigan birisi bo`lishini hohladi. Axir e`lchi farishta bo`lsa odamlar: "œBiz kimu, u kim! U farishta, biz insonmiz-ku?!

Bizlar eb-ichamiz, bizning xotinlarimiz va bolalarimiz bor. Biz Allohga qanday ibodat qilamiz?!"- der e`dilar.

E`lchi agar inson bo`lsa, shinday der e`di:

"œMen ham eb-ichaman. Mening ham xotinim va farzandlarim bor. Men Allohga ibodat qilaman, sizlar nega ibodat qilmaysizlar?". E`lchi agar farishta bo`lsa odamlar shunday der e`dilar:

"œSen chanqamaysan, sening qorning ochmaydi. Sen kasal bo`lmaysan, o`lmaysan. Shuning uchun ham Alloh ta`ologa ibodat qilib, Uni doimo zikr qilasan.

Biz e`sa insonmiz: chanqaymiz, qornimiz ochadi, kasal bo`lamiz, o`lamiz. Shunday e`kan, qanday qilib Allohga ibodat qilib, Uni zikr qilaylik".

E`lchi agar inson bo`lsa shunday der e`di:

"œMen ham sizlar kabi chanqayman, och qolaman, kasal bo`laman, o`laman. Men Allohga ibodat qilaman, Uni zikr qilaman. Nega sizlar Allohga ibodat qilib, Uni zikr qilmaysizlar?!".

Natijada, odamlar hech qanday sabab topisha olmay, mot bo`lar e`dilar.

11 — E`lchi Nuh

Alloh ta`olo Nuhni o`z xalqiga e`lchi-payg`ambar qilib yuborishni hohladi.

Xalq ichida boylar va rahbarlar ko`p e`di. Lekin Alloh ularni e`mas, Nuhni payg`ambar qilib tanladi.

Alloh payg`ambarlik va Allohning omonatini ko`taradigan odamni yaxshi biladi.

Nuh solih, aqlli, halim va oliyjanob e`di.

Nuh nasihatgo`y, mehribon, rostgo`y va omonatdor e`di.

Alloh ta`olo o`z payg`ambarligi uchun Nuhni tanlab oldi  va unga: "œXalqingizni boshiga alamli azob kelishidan avval ogohlantiring!"- deb vahiy qildi.

Nuh xalqi orasida: "œMen sizlar uchun (yuborilgan) omonatdor payg`ambarman"- deya boshladi.

12 — Xalq nima dedi?

Nuh xalqiga: "œMen sizlar uchun (yuborilgan) omonatdor payg`mbarman" deb aytganida ba`zi odamlar: "œBu qachondan buyon payg`ambar bo`lib qoldi? Axir u kecha bizlardan biri e`masmidi? Bugun: "œMen Allohning sizlar uchun yuborilgan payg`ambariman"- deyaptimi?".

Nuhning do`stlari: "œNuh yoshligida bizlar bilan birga o`ynar e`di. Har kuni biz bilan birga o`tirar e`di. Unga payg`ambarlik qachon kelibdi? Kechasimi yoki kunduzimi?"- dedilar.

Boylar va mutakabbirlar: "œAlloh payg`ambar qilish uchun Nuhdan boshqasini topa olmabdimi? Odamlar o`lib, Alloh bu faqirdan boshqasini topa olmabdimi?"- dedilar.

 Johillar: "œU (Nuh) sizlar kabi inson-ku!". "œAgar Alloh hohlasa, farishtani yuborar e`di. Biz buni (yashab o`tgan) avvalgi otalarimizdan e`shitmagan e`dik"- dedilar.

Ba`zi odamlar: "œNuh shu yo`l bilan podshoh  yoki e`ng sharafli inson bo`lmoqchi"- dedilar.

13 — Nuh va xalqi o`rtasida

Odamlar butlarga ibodat qilishni haqiqat va aqllilik deb o`ylar e`dilar.

Odamlar butlarga ibodat qilmagan kishi adashgan va pastkashdir deb o`ylar e`dilar.

Ular: "œOtalarimiz butlarga ibodat qilar edilar, nega bu ibodat qilmaydi"- der e`dilar.

Nuh: "œButlarga ibodat qilish adashish va pastkashlikdir"- deb o`ylar e`di.

Nuh: "œOtalar ham adashgan va pastkash bo`lganlar. Otalarning otasi Odam butlarga e`mas, Allohga ibodat qilar e`di.

Xalq ham adashgan va pastkashdir. Chunki ular o`zlarini yaratgan Allohga e`mas, toshlarga ibodat qilmoqdalar"- deb o`ylar e`di.

Nuh oyoqqa turib bor ovozi bilan baralla:

"œE`y, xalqim, Allohga ibodat qilingiz! Sizlar uchun undan boshqa iloh yo`qdir! Men boshlaringizga keladigan dahshatli kunning azobidan qo`rqaman!"- dedi.

"œXalqi ichidan ba`zilar: "œBiz seni ochiq adashgan holatda ko`rmoqdamiz"- dedilar".

"œNuh: "œHoy xalqim, menda adashishlik yo`q. Lekin men barcha Olamlar robbisi tarafidan e`lchiman. Men sizlarga robbimning payg`omini etkazaman va sizlarga nasihat qilaman hamda Allohdan sizlar bilmagan narsalarni bilaman"- dedi".

14 — Senga pastkash odamlar e`rgashdi

Nuh xalqining Allohga iymon keltirib, ibodat qilishi va butlarga ibodat qilishni tark qilishi uchun ko`p tirishdi.

Nuhga bir necha kishilargina iymon keltirdilar.

Nuhga o`z qo`llari bilan kasb qilib, halol narsalarni yedigan kishilargina iymon keltirdilar.

Xalqi ichidagi boylarni Nuhga itoat qilishga kibrlari yo`l qo`ymadi.

Ularning boyliklari va farzandlari oxirat haqida tafakkur qilishga yo`l bermadi. Ular: "œBiz aslzodamiz, ular e`sa pastkashlardir"- der e`dilar.

Nuh ularni Alloh yo`liga da`vat e`tib: "œSenga pastkashlar e`rgashsa, biz senga e`rgashamizmi?!"- dedilar va Nuhdan u bechoralarni quvib yuborishini talab qildilar.

Lekin Nuh: "œMen mo`minlarni quvadigan inson e`masman". Mening darvozam podshohlar darvozasi e`mas. "œMen ochiq ogohlantiruvchiman, xolos""- dedi.

Nuh u bechoralarning samimiy mo`min e`kanliklarini, ularni quvsa Alloh g`azab qilishi va o`zi- ga hech kim yordam bermasligini bilar e`di. Shu- ning uchun ham Nuh: "œHoy xalqim, men ularni quvsam Alloh tarafidan menga kim yordam beradi?!"- dedi.

15 — Boylarning hujjati

Boylar shunday dedilar:

 "œNuh da`vat e`tayotgan narsa haqiqat va yaxshilik e`mas. Nega? Chunki biz barcha yaxshilikni birinchi bo`lib qilamiz. E`ng shirin taomlar, e`ng chiroyli kiyimlar biznikidir. Ularni odamlar bizdan keyingina olishlari mumkin.

Biz o`ylaymizki, bu shaharda barcha yaxshilik birinchi bo`lib bizga, keyin boshqalra kelar e`di. Demak, Nuh aytayotgan narsa yaxshilik bo`lsa e`di, u kambag`allarga kelishidan avva bizga kelgan bo`lar e`di. "œAgar yaxshilik bo`lsa ular bizdan avval unga etisha olmas e`dilar".

16 — Nuhning da`vati

Nuh o`z qavmini da`vat e`tdi va nasihat qilishga kirishdi.

"œNuh dedi: "œMen sizlar uchun yuborilgan ochiq da`vatchiman: Alohgagina ibodat va taqvo qilib, ungagina itoat e`tinglar, Alloh sizlarning gunohla-ringizni kechiradi va sizlarni belgilangan muddatga kechiktiradi. Agar bilsangizlar, Allohning ajali kelgan vaqtida aslo ortga surilmas".

Alloh ularga g`azab qilgan, yomg`irni to`xtatgan, natijada, hosil va nasllari ozayib ketgan e`di.

Shuning uchun ham Nuh: "œE`y, xalqim, Agar Allohga iymon keltirsangiz, U sizdan rozi bo`ladi va boshingizdagi azob ketadi.

U sizlarga yomg`irlarni yog`diradi va rizq va naslingizda baraka beradi"- dedi.

Nuh xalqini Alloh yo`liga da`vat e`tdi va dedi:

"œSizlar Allohni tanniysizlarmi?! Atrofingizdagi Allohning mo`jizalarini ko`rmaysizlarmi? Yer va Osmonga boqmaysizlarmi?

Osmonlarni kim yaratdi?

Osmonlarga Oyni nur, Quyoshni chiroq qilib kim joylashtirdi?

Sizlarni kim yaratdi? Sizlarga yerni to`shab qoygan zot kim?".

Nuh shunchalar da`vat qilsada, xalqi tushunmadi va iymon keltirmadi.

Balki, Nuh da`vat e`tsa, uning so`zlarini e`shitmaslik uchun quloqlariga barmoqlarini tiqib olar e`dilar.

E`shitmagan odam qanday tushunishi mumkin? E`shitishni hohlamagan odam qanday e`shitishi mumkin?!

17 — Nuhning duosi

Nuh uzoq zamonlar xalqini Alloh yo`liga da`vat e`tdi.

Nuh xalqini to`qqiz yuz e`llik yil da`vat qildi.

Lekin, xalq iymon keltirmadi.

Xalq butlarga ibodat qilishdan voz kechib, Allohning yo`liga qaytmadi.

Nuh qachongacha kutishi kerak? Nuh qachongacha Erdagi fasodni va butlarga ibodat qilinishini ko`rishi kerak?

U qachongacha odamlarning Allohning rizqini eb, boshqa larga ibodat qilishini ko`rishi kerak?

Nega Nuh g`azab qilmasin? Axir u misli ko`rilmagan darajada sabr qildi-ku!

To`qqiz yuz e`llik yil-a! Allohu akbar!

Alloh ta`olo Nuhga vahiy qilib: "œShu kunga qadar iymon keltirgan kimsalardan boshqa hech kim xalqing ichidan iymon keltirmas"- dedi.

Nuh da`vat e`tar e`kan, xalqi: "Hoy Nuh, biz bilan ko`p bahs qilding. Agar rost gapirayotgan bo`lsang,va`da qilayotgan narsalaringni keltir!- dedi.

Nuh g`azablandi va ulardan noumid bo`lib: "œAllohim, yer yuzida bironta kofirni qo`yma!"- dedi.

18 — Kema

Alloh Nuhning duosini ijobat qildi va uning xalqini suvga g`arq qilishni hohladi.

Alloh bu bilan Nuh va mo`minlarni qutqarib qolishni hohlagan e`di.

Shuning uchun ham Alloh Nuhga ulkan kema yasashni amr qildi.

Nuh ulkan kema yasay boshladi.

Nuhni ko`rgan xalqi yana tinch turmadilar. Balki, Nuhni masxara qila boshladilar:

"œBu nimasi, Nuh. Qachondan buyon duradgor bo`lib qolding?

Biz senga: "œU pastkashlar bilan birga o`tirma!"- degan e`dik. Sen quloq solmay, duradgor va temirchilar bilan birga o`tirding va duradgor bo`lib qolding!

Hoy, Nuh, sening ishing ajoyibku, bu kema qaerda yuradi?

U qumlarda yuradimi yoki tog`larga chiqadimi?

Dengiz juda ham uzoqda bo`lsa. Yoki uni jinlar ko`taradimi yoki ho`kizlar tortadimi?!".

Nuh bu so`zlarni e`shitar va sabr qilar e`di. Axir u bundan og`ir narsalarga sabr qilmadimi?

Lekin, Nuh ba`zida: "œBizning ustimizdan kulsangiz, biz ham ustingizdan sizlar kabi kulamiz"- der e`di.

19 — To`fon

Allohning va`dasi keldi, Alloh saqlasin!

Osmon yomg`ir quyaverdi, quyaverdi.

Go`yo osmon suvni tuta olmaydigan e`lak kabi e`di.

Suv erlardan ham otilib chiqdi va odamlarni har tomondan o`rab oldi.

Alloh ta`olo Nuhga: "œXalqing va oilang ichidan senga iymon keltirgan kimsalarni o`zing bilan birga ol!"- deb vahiy qildi.

Alloh ta`olo Nuhga har bir hayvon va parrandadan bir juft: e`rkak va urg`ochi olishni amr e`tdi.

Chunki to`fon hammaga barobar e`di. Undan na inson va na hayvon qutila olar e`di.

Nuh Allohning amriga itoat e`di va  kemaga xalqi ichidan iymon keltirgan odamlar mindilar.

Uning kemasiga har bir hayvon va parrandadan bir jufti chiqarildi.

Tog`dek ko`ringan kema to`lqinlarni yorib, suza boshladi.

Kofirlar Allohning azobidan qutulamiz deb baland erlarga, tog`larning cho`qqilariga chiqib oldilar.

Lekin, bu azobdan Allohgina qutqazishi mumkin e`di.