15

- To’xta, Richard! - yolvorardi Anna. - Iltimos, to’xta!
Lekin Richard xotinini eshitmasdi. U quti qulfini sindirdi va sovuq yiltirayotgan yetti dona pichoqqa qandaydir qoniqish bilan qaradi.
BU PAYTDA ESA DEMEN PASTKI QAVATGA OLIB BORADIGAN ZINADAN YUGURIB TUSHARDI. UNING QULOFIGA UZOQDAN OVOZ ESHITILDI, ANNA NIMALARDIR DEB YOLVORAR, RICHARD ESA QARSHILIK QILARDI. DEMEN PASTGA TUSHISHDA DAVOM ETDI.
Anna erini itarib yubordi va pichoqlarni qo’liga oldi.
- Bunga yo’l qo’ymayman... - chinqirdi u. Richard Annaga tikildi.
- Pichoqlarni ber, Anna.
U bosh chayqadi, ko’zidan esa duvillab yosh to’kilardi.
- Anna, - dedi Richard. - Ularni menga ber.
Ular bir-birlariga tikilishdi.
Nihoyat, Anna undan ko’zini olib qochdi.
DEMEN UORRENNING XONASI ESHIGI ORTIDA TURARDI. U DIQQAT BILAN QULOQ SOLDI. UNING NIGOHI TO’FRIGA QARATILGANDI. DEMEN KO’ZLARINI YUMDI. U BOSHDAN-OYOQ TITRAY BOSHLADI.

Anna talmovsiradi. U qandaydir harakatdan o’zini to’xtatishga urinayotgandek edi. U eriga qaradi.
Richard pichoqlarga qo’l uzatdi.
Kutilmaganda Anna yovvoyilarcha oldinga tashlandi. Uning yuzi bujmaydi, nigohi esa telbavor edi. U eriga yaqinlashdi va uning qulog’iga shivirladi:
- Mana, Richard, mana pichoqlaring! - va qo’lidagi pichoqlarni erining tanasiga sanchdi.
Dahshat va og’riqdan Richard ko’zlarini katta-katta ochdi.
- Anna! - deya oldi u yuztuban yiqilarkan va pichoqlar uning tanasiga yanada chuqurroq kirdi.
Anna boshini maqrur ko’tardi, uning ko’zlari g’olibona chaqnar, labida esa tabassum bor edi. Va u qichqirdi:
- Demen!
Demen titrashdan to’xtadi va ko’zlarini ochdi. U eshik tutqichiga qo’lini cho’zdi, so’ng unga kimdir qarshilik qilgandek, ikkilanib qoldi. Demen bir oz o’ylanib turdi. So’ngra shartta orqasiga qayrilib zina tomon yo’l oldi.

Uorrenning xonasi bilan yonma-yon bo’lgan qozonxonada eng katta qozonlardan biri silkina boshlandi...
Anna xonada turardi.
Demen qadamini tezlatdi.
Shu lahzada qozon portladi. Qaynoq yoqilg’i oqimi ventilyatsion panjara orasidan Uorrenning xonasiga kirdi. Garangsib turgan Annani olov qoplab oldi. U qichqirdi va ... tirik mash’alaga aylandi.
DEMENNING BU YERDA QILADIGAN ISHI NIHOYASIGA YETGANDI. U TEZDA ZALNI KESIB O’TDI. PASTDAGI YONFINDAN ISHLAB KETGAN SIGNALIZATSIYA OVOZI HAMMAYOQNI TUTIB KETGANDI.
Yong’inni o’chirish tizimi ham ishga tushdi. Annaning tanasidan buq ko’tarildi.
Anna qichqirdi:
- Demen! Demen!! Demen!!!
Muzeydan chiqish eshigi oldida Demen qadamini sekinlatdi va ortiga qaradi. Uning ko’zlarida qayg’uga o’xshash ifoda bir chaqnab o’tdi. Keyin u eshikni ochdi va zulmat tomon qadam tashladi.

Birdan uzoqdan sirena tovushi eshitildi. Muzey tomonga o’t o’chirish mashinalari kelmoqda edi.
Muzey ro’parasida uzun qora limuzin turardi. Myurrey har doimgidek orqa eshikni ochib xo’jayinini kutayotgandi.
Demen yugurib kelib mashina ichiga o’zini tashladi.
Ichkarida Pol Buxer va serjant Neff o’tirishardi. Ular kulimsirab qo’yishdi.
Myurrey mashinani yurgizdi. Limuzin tun qo’yniga singib ketarkan, Demen yana bir marta o’t ichida qolgan muzey binosiga qaradi. Olov shu’lasi mashina oynasida, Demenning yuzida aks etardi.
Uning ko’zlari quvonchdan porlardi...
Demen iljayib qo’ydi...

Ikkinchi kitob tugadi.

Ruschadan Dilshodbek Asqarov tarjimasi.

Omen (ikkinchi kitob)



Muallif: Jozef Hovard
Hajmi: 206 Kb
Fayl tipi: pdf, zip
Saqlab olish
Online o'qish