"Bir tiyin"
... eh o'rtag'im, o'rtag'jonim...
Esimda, Amerikaga ketishingizdan oldin rosa hayajon bilan, ming iztiroblar bilan tayyorlanib imtihonlarga bordingiz. Amerikaga 5 yilga o'qishga yutvoganizdan keyin, xayrlashdik. "Telefon qilib turaman, netdan gaplashib turamiz" dedingiz. Bir-bir gaplashdik, keyin sizni toplmay qoldim, o'zim ham yo'qolib ketdim:telefon yo'q, netga ham kirolmadim. Shundan so'ng na sas bor, na sado...
...Kecha shundoq bir joydan chiqa tursam sizni ko'rib qoldim, ichimdan quvonchga to'lib, baqirib chaqirmoqchi bo'ldim. Lekin odamlar borligi uchun sal uyaldim. Sekin borib "o'rtaq qalesiz" dedim. Meni ko'rdiz-u jilmayib:
- ee o'rti qalesan, tuzimmisan, ishlar yaxshimi?
- rahmat, o'zing qalesan, qachon keldin Amerikadan-a, amerikan boy, dedim
Siz bo'lsangiz men bilan sal tortinibroq salomlashdiz. Boshqa tomondagi allakimlarga qarab qo'yardiz. Nega bunday ekan deb o'ylasam, sal nariroqda uchta to'rtta do'stlariz turishgan ekan. Kelishgan, bo'ylari uzun, qopqora kastim-shimda. Ular ham men bilan sal tortinib so'rashishdi. "Telefon nomerizi berin" dediz-u, "bo'pti o'rtaq man ishxonaga borishim kerak" deb kettiz.
Xayron bo'ldim, nega bunday qildi, nega unchalik iliq so'rashmadi... Axir shuncha yil ko'rishmadik-ku yoki ust-boshim ularnikiga to'g'ri kelmaganmidi?.. Keyin o'zimni koyib ham berdim... Ko'zimda yosh, ichimda bir alam bilan "yoki hamma amerikaga borganlar shunaqa bo'lib kelishadimi..?" deb o'ylanib, uyga qaytdim...
