Bir do'stim aytardi: "Bolalarimizni bizning armonlarimizning ulashishi yo'lidagi vosita qilib qo'ymasligimiz kerak. Chunki ularning ham orzulari armonga aylanishi mumkin."
Do'stingizdan iqtibos keltirganingizga, mening ham yodimga bir narsa tushib ketdi.
O'smirlikdan birga ulg'ayganim bir do'stimning, hech esimdan chiqmaydigan bir gapi bo'lar edi. U taxminan quyidagicha yangrardi:
Agar har bir musulmon o'zi uchun tirishgandek Islom ravnaqi uchun ham tirishsa edi, dinimiz hozirgidan ancha rivojlangan bo'lurdi.ps. Biroz idealistlarcha aytilgan gap, ammo baribir ibratlanadigan jihatlari bor...
