
Toshkentda ammamlarnikida turdik. Jiyanim bor, yoshi 15 da, shu yil Sharqshunoslik instituti huzuridagi akadem litseyga o'qishga qabul qilindi. Shu jiyanim bilan kech 2-3 gacha o'tirib suhbatlashamiz, hech zerikmaymiz... Yoshiga nisbatan ancha yuqoriroq yoshlardagidek fikrlaydi, juda teran... Mana bir suhbatimizdan parcha:
- Ba'zida meni qanaqadir sharpalar ta;qib qiladigandek, orqamdan nimadir kelayotgandek ko'rinadi...
Meni javobim:
- Bunaqa holatlar bo'lib turadi. Amakimni aytishlariga qaraganda shunaqa paytlarda o'sha sharpa ko'ringan joyga qo'rqmasdan borib, o'shani ushlab yo'qligiga amin bo'lish va shu orqali qo'rquvni yengish lozim...
Biroz o'yda qolgan jiyanimni ko'zlari porlab ketib shunday dedi:
- Voy, men bir narsaga yana bir bor amin bo'ldim. Alloh bor, axir osmonni ushlab, qo'l tegizib bo'lmaydi-ku.......... SubhanAlloh, haqiqatda ham shunaqayaa....
Shu suhbatdan keyin u boshqa bunaqa sharpalar ko'rinmayotganini aytib, sevindi 
Robiyaxon, mening ham wunaqa jiyanim bordaaa, uning gaplarini ewitib odam , naxotki wunga aqlim yetmadi, deb öylab qoladi.
Madina 5yowlik jiyanim. Ovqat yeyiwdan avval Bismilloh aytiw esidan 4iqqan odamga "Siz Bismilloh aytmadingiz, endi Bismillahi va avvallahi va axiraxi deng" deydi. Qayerdan örganibdi deb suriwtirsak, ayajonim "Saodat asri"ni öqiwayotganda wu hadis haqida aytib bergan ekanlar.
Hawarotlarga, ösimliklarga vaxwiy munosabatda bölgan örtoqlariga "Hamma narsani Alloh yaratadi" degan wirin til4asiga nima deysiz?!