Bir paytlar sevimli shoirimiz Erkin Voxidovning "Muxabbat" deb nomlangan kitoblarida tarjima san'ati haqida shunday satrlarni o'qigan edim:
Oy o'rtanar, ko'zlarida yosh,
Ko'ksi dog'u yuragi qiyma.
Der:"Ey falak, men edim quyosh,
Nega meni qilding tarjima?"
Darhaqiqat, tarjimonlikdek qiyin ish bo'lmasa kerak. Tarjimon hamma soxadan oz-oz bo'lsada bilishi kerak bo'ladi. Biror xalq tilidagi ijobiy so'z boshqa xalq tilida sal boshqacharoq yangrashi ham bor gap.
Mana,masalan, kuni kecha bir koreys tanishim uylandi. To'yga taklif qilingan ekanmiz. Bordik. O'zbegimning to'ylaridek gavjum bo'lmasa ham har holda Koreya miqyosida olsak, "anshlag" - 145ta odam ovqatga navbatga turibdi.
Tanishimni tabriklarkanman, "Bag'ringiz bolalarga to'lsin", dedim. Bu tabrigim do'stimizga unchalik yoqmaganligini yuz tuzilishidan sezdim. "Xali farzand ko'rishga shoshayotganimiz yo'q", dedi u kulimsirab. Bu gapidan keyin tabrigimning davomi deb o'ylab turgan so'zlarim:"Keyingi yil farzand muborak deb tabriklash nasib qilsin"ni ichimga yutib qo'ya qoldim. Sevimli yozuvchimiz Toxir Malik yozganlaridek, "o'zbekcha yashab,o'zbekcha o'lish ham bir baxt ekanda".
