Yuqoridagi mulohazalar o‘zimizning "œShaxsiy fikr"imizga ham qisman taalluqli. Ko‘rsatuvning nomi mazmundor. Joriy etilganiyam e’tiborga loyiq. Biroq mavzu tanlashda, ko‘rsatuvga taklif etilayotganlarni saralashda qovun tushirib qo‘yilmasa edi, yanada yaxshi bo‘lardi.
Chunki ko‘rsatuvda ishtirok etayotgan shaxs, avvalo, ko‘tarilayotgan mavzuning miridan sirigacha tasavvurga ega bo‘lishi kerak. Holbuki, muallif beshikni bola uchun nuqul mahkam bog‘lab qo‘yiladigan "œjazo anjomi" o‘laroq talqin qilib o‘tiribdi. Muallif o‘zicha: "œMen beshikka qarshi emasman, bolaning uzoq muddat beshikda yotib, qolib ketishiga qarshiman", degan mazmunda gapirdi. Demak, muallif berahm, beshafqat, o‘z chaqalog‘ini bog‘lab azoblab, rohatlanadigan "œmanyak-ona"lar uchun o‘zining "œqimmatli" va "œkamyob" fikrlarini bildiribdi-da. Bu o‘rinda muallifning fikri juda o‘rinli. Ammo fikr yuritib ko‘rsak: hatto, umuman savodsiz ona ham (agarda u vahshiy bo‘lmasa) beshik yoshidagi bolasining kun tartibini yoddan biladi. Beshikdagi bola yig‘layverdimi, demak, uning uyqusi pishgan — beshikdan yechib olinadi. Uxlaydigan vaqti kelganda esa yana xarxasha boshlanadi — beshikka belash vaqti kelganidan darak. Yana bir bor alohida ta’kidlash joizki, farzandidan voz kechmagan ona har qaysi sharoitda o‘z farzandini beshikka bog‘lab uzoq muddat chirqiratib qo‘ymaydi. Qolaversa, beshik bu faqatgina bog‘lab qo‘yish jihozi emas. Muallif umri mobaynida loaqal bir marta beshikni ko‘rgan bo‘lsa — beshik tebranuvchi moslama ekanligigayam iqror bo‘lardi. "œKo‘rganman, beshikda yotganman" degan iddaodagi "œmutaxassis" zinhor va zinhor beshikdan ehtiyot bo‘lishga chorlab jonbozlik ko‘rsatmagan bo‘lardi. Bu mavzuga ilmiyroq yondashilganda edi, ko‘rsatuvdagi shaxsiy fikrlarga o‘rin qolmasdi. Misol uchun mana bunday: chaqaloqni oyoq-qo‘llarini ravon qilib to‘g‘rilab beshikka belanadi. Deylik, u yig‘ladi, onasi emizadi. Bunda ovqat hazm qilish jarayoni hech qanday zo‘riqmaydi, chunki ona suti — bu somsa, kabob, qazi-qarta kabi oshqozonni zo‘riqtiradigan maishatlar emas. Bordi-yu, bolaning qorni to‘q bo‘lsa, u emmaydi. Shunda ona allalab, asta beshikni tebratadi, ha, beshik bir maromda (ritm bilan) tebranadi. Bu tebranishning, allaning chaqaloq ongiga, oromiga ijobiy ta’sirini fahmlash uchun fizikani, biologiyani yaxshi bilishi kerak odam. Binobarin, bir maromdagi qaytariluvchi tebranish va alla bo‘lajak teran fikrli, zukko, iligi to‘liq shaxsning tamal toshidir. Shu tariqa bola uyquga ketadi, vaqti kelib, tiniqib uyquga to‘yib orom olgan bola uyg‘ongach yig‘laydi. Ona yana emizadi, tebratadi, bordi-yu, bolaning uyqusi chala bo‘lgan bo‘lsa, yana uxlaydi. Aks holda yig‘laydi. Endi beshikdan yechib olish fursatidan darak bu. Beshikdan olingan, tiniqib uxlagan bolaning ko‘zlari chaqnab, erkin harakat qiladi. Xulosa qilaylik-chi, shu jarayonlarning qay biri bolaga salbiy ta’sir ko‘rsatadi? Muallif esa o‘z "œbilimdon"ligini namoyish etish bilan ovora.