"Хаёт мураккаб нарса. Яратган хар кимга хар хил умр берган... Бирок канча сшаганидан катъи назар мансабларни сгаллаб давр сурган булмасин, кай даражада илм сирларини сгаллаб, уз халкига хизмат килиб, катор илмий даражаларга сришган булмасин, дунёдан армонсиз утиб кетспман деёлмайди. Хар кимнинг юрагида кандайдир армонлари булади.
...Бош армонларимдан бири шуки, менинг умрим ХХ асрнинг снг чигал, снг мураккаб даврларига тугри келди. Бутун хаётим хакида уйлар сканман, "Бу бош нималарни курмади, кандай кулфатларни утказмади" деб юборгим келади...
...Юкорида кайд килинганлардан куриниб турибдики, армонларнинг юки анча огир, айрим холларда уйлаб коламан, бу огир юкнинг босимига бу митти жон кандок чидам берди скан ва хулосага келаман:
- Бу митти жоннинг мустахкам тиргаги бор. Бу хаётимни багишлаган "илм куввати". Бу кувват умид киламанки, мени бошка босимлардан хам саклай олади.
Укувчим сезиб турган булса керак, бу ерда мен иккинчи хулосага келаман. Ойимнинг такрор-такрор айтадиган бир сузи бор - уруш деган бало куриб кетсин,-дер сди у.
ХХ асрнинг охири ХХ1 аср бошларида дунёнинг куп бурчакларида кон тукилишлар булди ва булспти. Баъзан бизнинг худудимизда хам зиддистлар руй берди. Аазаримда, бу зиддистларнинг катта кон тукилишига айланишидан Тангрининг узи асради... Бу хол хам армонлар юкининг бир оз енгилланишига асос булди..."
Матёкуб Кушжонов "Армон".