Бир кариндошимнинг бахти Куп кизларни куриб билгунча,
Такдир скан, севиб колибман.
Севгилимга етиб боргунча,
Уйимда хуууп гавго солибман.
Онажоним узок термулиб,
Тожик кизга уйлаб куйдисм,
Бахт кушидан сермаст, ургилиб,
"Хаёт зур-а", дес юрибман.
Кейин ташвиш кетди бошланиб,
"тожик овсин, тожик кеннойи..."
Таъналардан колдим бош кашиб,
"Урфимизни билмайди, вой-сй",
Лайтавамда курт бордек, шошиб
Севганимга дархол югурдим.
Усм менга булган-да ошик
Шунга куркмай, аста буюрдим.
"Хотинака, снди сшитинг
Севиш бу бахт, оклашчи - кийин.
Анди бир иш килайлик, келинг.
Сиз хам супер буласиз кейин".
"Тожик" нонни ёпти амаллаб,
Ухшамаса, сувга окиздик...
Уйдагилар килганда талаб
Узбекчасин хуп койиллатдик.
"Ару хотин куш хукиз", дерлар.
Куш кушсада огир булмади.
Чунки бизнинг севишган калблар,
Ае курса хам, хорлик курмади.