Betkay ketar, bel qolar, Beklar ketar, el qolar.
Maqolini men shunday tushundim:
Betkay- bu yerda yerni kavlagan inson, bel esa, biz bilgan kurak. Ya'ni biri kelar, biri ketar inson bolasini.
Eldagi mashhur insonlar ham o'lib ketaveradi, lekin xalq qolaveradi.
Ya'ni bir navi insonga o'limni eslatyabdi, hayotning foniyligini.