65/5. Usmon ibn Affon (r.a.) rivoyat qilgan hadisda:

«La ilaha illalloh» kalimasini uch marta takrorlash aytilgan. Ibn Sunniy zaif isnod bilan rivoyat qilganlar.

Ba’zi faqihlar, ushbu zikr va duolarni tahoratdan ke-yin qiblaga yuzlangan holda aytiladi, deyishadi.

Fasl: Tahorat mobaynida har bir a’zo yuvilayotganda o’qiladigan duolar bor, ammo ularning birortasi ham Rasulullohdan vorid bo’lmagan. Lekin salaf ulamolarimiz bu zikrlarni aytishni mustahab deyishgan.

Tahorat qilayotgan kishi bismillohdan keyin:

«Alhamdu lillahillaziy ja’alal ma-a tohuro» (Suvni pok qilgan Allohga hamd bo’lsin), deydi.

Og’iz chayqayotganida:

«Allohummasqiniy min havzi nabiyyika sollallohu alayhi vasallama ka’san la azmau ba’dahu abada» (Ey Rabbim, meni payg’ambarning havzidagi suv bilan sug’or, undan keyin hech ham chanqamayin), deyiladi.

Burun chayqayotganida:

«Allohumma la tahrimniy roixata na’iymika va jannatik» (Ey Rabbim, ne’matlaring va jannatingning hididan meni mahrum qilma), deyiladi.

Yuzni yuvayotganida:

«Allohumma bayyiz vajhiy yavma tabyazzu vujuhun va tasvaddu vujuh» (Ey Rabbim, yuzlar oq va qora bo’ladigan kunda yuzimni oq qilgin), deyiladi.

Ikki qo’l yuvilayotganida:

«Allohumma a’tiniy kitabiy biyamiyniy, Allohumma la tu’tiniy kitabiy bishimaliy» (Ey Rabbim, nomai a’molimni o’ng qo’limdan ber, chap qo’limdan berma), deyiladi.

Boshga mash tortilayotganida:

«Allohumma harrim sha’riy va bashariy ‘alan nari va azollaniy tahta ‘arshika yavma la zilla illa zilluk» (Ey Rabbim, sochimni va yuzimni do’zaxga harom qil va meni soyalar bo’lmaydigan kunda arshingni ostida soyalantir), deyiladi.

Ikki quloqqa mash tortilayotganida:

«Allohummaj’alniy minallaziyna yastami’unal qovla fayattabi’una ahsanah» (Ey Rabbim, so’zlarni eshitib, ularning yaxshisiga ergashadiganlardan qil), deyiladi.

Ikki oyoq yuvilayotganida:

«Allohumma sabbit qodamayya ‘alas-sirot» (Ey Rabbim, sirot ko’prigida qadamimni sobit qil), deb o’qiladi.

66/6. Abu Muso Ash’ariy (r.a.) rivoyat qiladilar: «Rasulullohga tahorat uchun suv olib bordim. U zot tahorat qilib bo’lib:

«Allohummag’firliy zanbiy va vassi’ liy fiy dariy va barik liy fiy rizqiy» (Ey Rabbim, gunohlarimni kechir. Hovlimni keng qil va rizqimga baraka ber), degan duoni o’qidilar. Men: «Ey Rasululloh, sizning shunday-shunday deb o’qiyotgan duoingizni eshitdim», dedim. Rasululloh: «Biror narsani o’qimay tashlab ketdimmi?» dedilar». Nasoiy va Ibn Sunniy sahih isnod bilan rivoyat qilishgan.

17-bob. G‘usl qilayotganda aytiladigan zikrlar

o‘usl qiluvchi tahorat olganida nimani zikr qilsa, o’shalarni aytadi. Bismillohdan tortib hammasini. Junub bilan hayz ko’rgan ayolning bunda farqi yo’q. Ba’zi birodarlarimiz: «Agar junub bo’lgan yoki hayz ko’rgan bo’lsa, bismillohni aytmaydi», deyishgan. Lekin ularning bismillohni zikr qilishlari afzalroqdir. Faqat bismillohni aytish bilan ular Qur’on tilovatini qasd qilmasliklari kerak.

18-bob. Tayammum  qilganda aytiladigan duo

Tayammum qiluvchi kishi, hoh u junub, xoh hayz ko’rgan ayol bo’lsin, bismillohni aytishi mustahab. Ammo yuzi va kaftiga turpoq surtgandagi o’qiladigan duolar haqida biror narsa ko’rmadik.

19-bob. Masjidga ketayotganda o’qiladigan zikrlar

67/1. Ibn Abbosdan (r.a.) rivoyat qilinadi. U zot xolalari Maymunaning (r.a.) uylarida tunab qolganlarida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning quyidagi ishlariga guvoh bo’lganini aytadilar: «Nabiy sollallohu alayhi vasallam muazzinning bomdodga aytgan azonini eshitdilar, so’ng namozga ketaturib, quyidagi duoni o’qidilar:

«Allohummaj’al fiy qolbiy nuron va fiy lisaniy nuron vaj’al fiy sam’iy nuron vaj’al fiy basoriy nuron vaj’al min xolfiy nuron va min amamiy nuron vaj’al min favqiy nuron va min tahtiy nuron, Allohumma’tiniy nuro» (Ey Rabbim, qalbimda nur qil, tilimda nur qil, qulog’imda nur qil, ko’zimda nur qil, orqamdan nur qil, oldimdan nur qil, ustimdan nur qil, ostimdan nur qil, ey Rabbim, menga nur ato et). Muslim rivoyatlari

68/2. Bilol (r.a.) aytadilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam namozga chiqsalar, quyidagi duoni o’qir edilar:

«Bismillahi amantu billahi tavakkaltu ‘alallohi la havla va la quvvata illa billah. Allohumma bihaqqis soiliyna ‘alayka va bihaqqi maxrojiy haza fainniy lam axrujhu asharan va la bataran va la riya`an va la sum’atan, xorojtu ibtig’oa marzotika vattiqoa saxotik, as`aluka an tu’iyzaniy minan nar va tudxilaniy al-jannah». (Ma’nosi: Allohning ismi bilan. Allohga iymon keltirdim. Allohga tavakkal qildim. Allohdan boshqada o’zgartirish va quvvat yo’q. Ey Rabbim, so’rovchilar haqqi va chiquvchilar haqqi, men takabburlik, kufronalik, riyokorlik yoki ovoza bo’lish uchun chiqqanim yo’q. Bu chiqishimdan maqsad roziligingni talab qilish, g’azabingdan qo’rqish, do’zaxdan panoh tilab, jannatga kirishni so’rashdir). Ibn Sunniy bu hadisni zaif deganlar.

20-bob. Masjidga kirayotganda va undan chiqayotganda o’qiladigan duolar

Masjidga
«A’uzu billahil ‘aziym va bivajhihil kariym va sultonihil qodiym minash shaytonir rojiym. Alhamdu lillah. Allohumma solli va sallim ‘ala Muhammadin va ‘ala ali Muhammad. Allohummag’firliy zunubiy vaftahliy abvaba rohmatik» (Ulug’ Allohning karim sifatli yuzi va azaliy sultonligi bilan shaytondan panoh tilayman. Allohga hamd bo’lsin. Allohim, Muhammadga va u zotning oilalariga salovot va salomlar yog’dir. Ey Rabbim, gunohlarimni kechir va menga rahmating eshiklarini och), deb, bismillohni aytib, o’ng oyoq bilan kiriladi. Chiqishda esa, avval chap oyoq qo’yiladi.

69/1. Abu Humayd yoki Abu Usaydlardan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: «Agar birortangiz masjidga kirsa, Rasulullohga salom aytib, so’ng:

«Allohummaftah liy abvaba rohmatik», deb aytsin. Chiqqanida esa:

«Allohumma inniy as`aluka min fazlik», desin». (Ma’nosi: Ey Rabbim, Sening fazlingni so’rayman.)

Bu hadisni Imom Muslim rivoyat qilganlar. Lekin u zotning rivoyatlarida «Rasulullohga salom aytsin», degan lafz yo’q. Ibn Sunniy bu rivoyatga

«Allohumma a’izniy minash shaytonir rojiym» (Ey Rabbim, meni la’nati shaytondan saqla), jumlasini ziyoda qilganlar.

70/2. Abdulloh ibn Amr ibn Os (r.a.) rivoyat qiladilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam masjidga kirsalar:

«A’uzu billahil ‘aziym va bivajhihil kariym va sultonihil qodiym minash shaytonir rojiym», der edilar. Agar mana shu duo o’qilsa, shayton: «Boshqa kunlarda ham mendan muhofaza qilindi», deb aytadi». Abu Dovud rivoyatlari

71/3. Anasdan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam masjidga kirganlarida ham, chiqqanlarida ham:

«Bismillah, Allohumma solli ‘ala Muhammadin» (Alloh nomi bilan. Ey Allohim, Muhammadga salovot yog’dir), deb aytar edilar.  Ibn Sunniy rivoyatlari

72/4. Abdulloh ibn Hasan onalaridan, onalari momolaridan rivoyat qiladilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam masjidga kirsalar, Allohga hamd aytib, bismillah, der edilar. So’ngra:

«Allohummag’fir liy vaftahliy abvaba rohmatik»ni o’qirdilar. Masjiddan chiqsalar:

«Allohummaftah liy abvaba fazlik» (Ey Allohim, menga fazling eshiklarini och), deb o’qir edilar. Ibn Sunniy rivoyatlari