KAROMAT (arab. - karomat, ikrom qilinish, yuqorilik, sharaf) - islom istilohiga ko‘ra, aqlni lol qoldiradigan g‘ayritabiiy hodisalar. Shu hodisalar payg‘ambarlardan namoyon bo‘lsa - mo‘‘jiza, aziz-avliyolardan sodir bo‘lsa - K. deyiladi. G’ayridin, kufr axdidan sodir bo‘lsa, sehr-jodu, ko‘zbaxshilik (fokus) yoki istidroj (vaqtincha omadli bo‘lish) deb ataladi. Mas., Muso payg‘ambar qo‘lidagi hassasini toshga urganda undan suv otilib chiqqani, kerak bo‘lganda u ajdahoga aylanib, sehrgarlar yasagan ilonlarni yutib yuborgani mo‘‘jizadir. Muhammad (sav)ga berilgan mo‘‘jizalarning eng ulug‘i - Kur’oni karim sanaladi. K.lar tasavvuf shayxlari, tariqat peshvolari, aziz-avliyolarning uzoq masofani oz muddatda bosib o‘tishlari, suv ustida, havoda bemalol yura olishlari, hojatlari zudlik b-n ravo bo‘lishi va b. b-n izohlanadi. K. 2 xil bo‘ladi: birinchisi -asliy; ikkinchisi - kasbiy. Asliy K. quyidagi oyatda ifodasini topgan: "Batahqiq, biz Bani Odamni mukarram qildik. Ularni kuruklik va dengazda ko‘tardik. Ularni pok rizklar ila rizqlantirdik" (al-Isro surasi, 70-oyat). Ushbu K. mo‘min bo‘lsin, kofir bo‘lsin, bashariyatning hamma a’zolari uchun umumiydir. Kasbiy K. quyidaga oyatda ifodasini topgan: "Albatta sizning Alloh huzurida mukarramrog‘ingiz, taqvodorrog‘ingizdir" (Hujurot surasi, 13-oyat). Bu K. taqvodor mo‘minda hosil bo‘ladi. Odatdan tashqari ishlarga K., deyishlik majoziydir. Chunki, Alloh taolo o‘sha ishlarni taqvodor mo‘minning ikromi uchun uning tomonidan sodir etadi. K.ning zohir bo‘lishidagi hikmat: K. sodir bo‘lganidan so‘ng valiyning ishonchi yana ham ziyoda bo‘lib, dunyodagi zuxdi-taqvosi kuchayib, havoyi nafs da’vosi yo‘qolishidir.