İnsholloh bundan keyin butun forum a'zolarini orasida tinchlik osoyishtalik bo'lsin:)

 , Inson O'zini isloh qila olsa, ortiqcha gap so'zga o'rin qolmaydi, manimcha!...

Ja far ning hayot hotimalari juda ta sirlik yakunlangan edi aziz dindoshlar siz ham bir uqib chiqing Paygambarimiz u kishiga chiroyli ta rif bergan edilar Pasululloh hazrati Ja farga ; Yaratilishing va ahloqing bilan menga naqadar ham uhshaysan-a, dedilar
J afar bu iltifotdan hayajomlanib hushdan ketib qoldilar
J afar >r.a> Muta urushida Zeyid dan keyin 2 - qumondon bulib ta yinlandilar Va islom bayrogini uz qullariga oldilar. Jangda qilich zarbalaridan ikki qullaridan ajraldilar Paygambarimiz s.a.v.ning bayroqlarini erga tushurmaslik uchun kesilgan qullari yordamida kukraklarida tutishga harakat qildilar Paygambarimiz bu manzarani madinada kuzlarida yosh bilan hikoya qilib Olloh va uning Pasulini dusti jon fido qilib shahid bulganini aytib ;Alloh Ta olo Ja farning kesilgan ikki quli uchun unga ikki qanot berdi ; dedilar va shundan keyin J afarning uglilarini;Ikki qanot sohibining ugillari deya chaqiradigon buldilar
Jafar Olloh va Rasulining muhabbati bilan mast edi.SHuning uchun ham Olloh va Rasuli tarafidan buyuk iltifot topdilar.

G'azotlarning birida Ali  jang qilayotgan edilar, shunda raqiblari U zot  ning yuzlariga tupurib yubordi. Shunda U zot  uni, yani dushmanni o'ldirish o'rniga qo'yib yubordilar. Hayrati oshgan dushman so'radi:
-Ey Ali, nega meni o'ldirish o'rniga qo'yib yubording?
Shunda Ali  javob berdilar:
-Men sen bilan Allohning rizosi uchun jang qilayotgan edim. Lekin sen meni yuzimga tupurganingdan so'ng, istaymanmi yo'qmi, menda senga nisbatan shaxsiy adovat uyg'ondi. Xolis Alloh uchun qilinmagan ishda hikmat yo'q!"
Bu gaplarni eshitgan dushman esa, o'sha yerning o'zidayoq iymon kalimalarini aytgan ekan.
Alloh ashobi ikromdan roziyu rizo bo'lsin!

Ироқдан бир аёл Умар ибн Абдулазизни излаб келди. Одамлардан Амирур мсмининнинг уйини ссраб-суриштирганида, унга хароба кулбани ксрсатишди. Шу сски уй Амирнинг уйими, дес ажабланди. Сснг ҳовлига кириб, Халифанинг хотини Фотима бинти Абдулмаликни ксрди. У буғдой снчиб, ун қилаётган сди. Ироқли аёл уни хизматкорлардан бири деб сйлади. Сснг:
- Амирул мсмининнинг хотини қаерда? — деб ссради.
- Менман. Аима ишинг бор? - деди Фотима.
Аёл ажабланди. Хаёлидан "œШу Амирнинг хотиними? Кийимлари сскирган, смоқлари бор, рсйида ранг йсқ. Бизда қоровулнинг хотини ҳам бундан схши кийинади", деган сйлар стди. Шу аснода ичкаридан Умар ибн Абдулазизнинг сзи чиқиб келиб, тупроққа сув қсйди ва лой қилиб қора бошлади. Сснг деворнинг нураган жойига суваб қсйди. Ироқлик аёл у зотни ҳам хизматчилардан деб гумон қилиб, Фотимага:
- А­й синглим, бу лойчи сенга ксп қараспди, бошингга рсмол ташлаб олсанг бслар сди, - деди. Фотима унга жавобан айтди:
- Бу киши срим — Умар ибн Абдулазиз-ку.
Аёл снди сзини тутолмай йиғлаб юборди. Ксзларидан шашқатор ёш оқди. Бир оздан кейин Умар разисллоҳу анҳу юмушини тугатиб, аёлнинг олдига келди ва нима ҳожати борлигини ссради.
- Уйим сскирган, сй Амирул мсминин, - деди аёл, - уни таъмирлашга сиздан ёрдам ссраб келган сдим. Аммо сизнинг уйингиз меникидан хароброқ скан.
Шунда у киши айтди:
- А­й Аллоҳнинг чсриси, билгилки, бу уйнинг хароблиги уйларингизнинг обод бслишига сабабдир. Бу уй кошона бслса, сизларники харобага айланади. Агар мен сски уйда сшасам, бу ҳолни ҳис стиб, уйларингизни схшилаб қуриб бераман. А­й Аллоҳнинг бандаси, айт сна нима истайсан?

- Менинг снта қизим бор. Уларнинг сри ҳам, бола-чақаси ҳам, тайинли нафақаси ҳам йсқ. Уларга байтул молдан озгина мосна беришингизни ссрайман.
Умар ибн Абдулазиз қоғоз-қалам олиб, аёлдан: "œКаттасининг исми нима?" деб ссради. Аёл айтгач, Умар разисллоҳу анҳу "œФалончига юз динор", деб ёзди. Аёл Аллоҳга ҳамд айтди. Кейин иккинчи қизининг исмини ссради. Аёл айтди ва Умар разисллоҳу анҳу "œФалончига юз динор", деб ёзди. Аёл сна "œАлҳамдулиллаҳ", деди. Шундай ёзиб-ёзиб, снинчисига етиб келди. Аёл унинг ҳам исмини айтди. Умар унга ҳам юз динор ёзди. Аёл бу сафар ҳамд айтмасдан, у кишига миннатдорлик билдирди. Шунда Умар разисллоҳу анҳу снинчисининг исмини счириб ташлади. Аёл ҳайрон бслиб, сабабини ссраган сди.

Мсъминлар амири:
- Қизларингнинг ҳар бирига ҳақ ёзганимда "œАлҳамдулиллаҳ" деб турдинг, мен байтул молдан улуш ажратавердим. Аммо снинчисига ҳақ ёзганимда, менга раҳмат айтдинг. Менда мол бслмаса, юз динорни қаердан олиб бераман? Бир кунлик маошим динорнинг тсртдан учига тенг, шуни беришим мумкин. Опаларига ҳам айт, берилган моллардан сингилларига улуш ажратишсин, - дес "œраҳмат" деган ссзга рози бслмаслигини билдирди.

Ироқлик аёл у зотнинг ҳузуридан хурсанд чиқди.

Муҳаввал ривост қилади: "œБир куни Буҳайм Ажлий олдимга келиб:
- Ҳажга кетаётган қсшнинг ёки биродарларингдан бирортасига мени ҳамроҳ қилиб қсй, - деди.

"œХсп", деб маҳалладаги солиҳ бир диндор кишининг олдига олиб бордим ва уларни таништириб, йслда ҳамроҳ бслишга келиштириб қсйдим. Кейин Буҳайм уйига кетди. Бир оздан сснг сса ҳалиги киши келди ва:
- Танишингни мендан қайтиб ол, бошқа ҳамроҳ топ, - деб қолди.
- Аима бслди сенга? — дедим.
— Аллоҳга қасамки, Куфада ҳусни хулк ва чидамлиликда унга тенг келадиган одамни билмайман. У билан бир марта денгиз сафарига чиққанман ва ундан фақатгина схшилик ксрганман.
- Менга унинг ксп йиғлашини, ксп рсза тутишини айтишди. Бунақада бизга сафарда машаққат туғдиради, - деди у.
- Қсйсанг-чи, йиғласа, аҳён-аҳёнда зикрдан қалби юмшаган пайтида йиғлайди-да. Аки сен ҳеч йиғламаганмисан?
- Йиғлаганман, лекин унинг ксп йиғлаш билан машҳурлигини сшитдим.
- Сен уни олиб кетавер, - дедим мен, шосд у туфайли сенга манфаат стса.
- Аллоҳга истихора қиламан, - деди у ноилож.
Йслга чиқадиган кун келди. Туслар тахт сди. Шунда Буҳайм деворнинг соссида стириб олиб йиғлай бошлади. Ксз ёшлари ёноқларига, соқолларига, кскрагига, ҳатто, Аллоҳга қасамки ерга оқиб тушди.
Қсшним:
- А­й Муҳаввал, - деди, - ана, биродаринг бошлади. У менга ҳамроҳ бслолмайди.
- Аҳли аёли билан фироқни сйлаб йиғлаётгандир, - дедим.
Бу гапни сшитиб Буҳайм:
- Охират сафари ёдимга тушди, - деди ва скириб юборди. Сснгра қсшним менга айтди:
- Аллоҳга қасамки, бе сенинг менга биринчи ёмонлигинг смас. Мен ким, Буҳайл ким? Уни Довуд Тоий ва Салом ибн Аҳвасга ҳамроҳ қил. Бирга-бирга йиғлайдилоар, сснг ё шифо топадилар, ё сладилар.
Мен қсшнимга қайта-қайта уни бирга олиб кетишини, шосд сафари у туфайли схши стишини таъкидладим.

Қсшним схши одам сди, аммо бадавлат тижоратчи бслиб, йиғлаш, маҳзунлик деган нарсаларни унча хушламасди. Ахийри у рози бслиб:
- Майли, шу гал олиб кетаман, ишқилиб, сафар схши стсинда, - деди. Бу гаплардан Буҳаймнинг хабари бслмади. Агар билганида, шубҳасиз, унга ҳамроҳ бслмас сди...
Ҳожилар қайтишди. Иккаласи ажралиб кетишган бслса керак, деган сйда, қсшнимни зиёрат қилгани бордим.
- Аллоҳ сени мукофотласин, - деди у хурсандчилик билан. — Унда Абу Бакрнинг хулқидан бор деб асло сйламаган сдим. Аллоҳга қасамки, у мендан нафақа қилишда стиб кетди, ҳолбуки, у камбағал, мен бойман. У хизмат қилишда ҳам мендан стиб кетди, ҳолбуки, у заиф чол, мен бақувват сркакман. У менга овқат пиширди, ҳолбуки, у рсзадор, мен оғзи очиқ юрдим.
- Сен ёмон ксрган нарса қандай бслди? — дес Буҳаймнинг ксп йиғлаши ҳақида ссрадим.
- Аллоҳга қасамки, унинг йиғисига қалбим ошно бслиб қолди, ҳатто йиғлашда унга ёрдамлашиб юбордим. Кснгли бсл одамлар бизга ксп ҳамдард бслишди. Сснг улар ҳам бизга қсшилишди. Агар йиғлаётганимизни сшитишса, бир-бирларига: "œУларни биздан йиғигина устун қилди, ҳолбуки, қайтадиган жойимиз бор", дейишар ва йиғлашар сди. Қсшни ҳузуридан чиқиб, Буҳаймнинг олдига бордим. Ундан ҳам ҳамроҳи ҳақида ссрадим.
- Хайрли йслдош, Аллоҳни ксп зикр стади, узоқ тиловат қилади, ксзи тез ёшланади, рафиқнинг қусурларига сътибор бермайди. Аллоҳ сени менга қилган схшилинг учун мукофотласин, - деди у.

                                                      <a href="http://www.youtube.com/watch?v=rrp-4PWeJ1c" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=rrp-4PWeJ1c</a>
                                                      <a href="http://www.youtube.com/watch?v=QU3h9Y--7iI" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=QU3h9Y--7iI</a>
                                                      <a href="http://www.youtube.com/watch?v=C3ouoA4pls4" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=C3ouoA4pls4</a>

                                                  <a href="http://www.youtube.com/watch?v=JaYxEYhKaag" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=JaYxEYhKaag</a>
                                                  <a href="http://www.youtube.com/watch?v=vLpzDQnr41I" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=vLpzDQnr41I</a>
                                                  <a href="http://www.youtube.com/watch?v=dkRktkDBFd4" target="_blank">http://www.youtube.com/watch?v=dkRktkDBFd4</a>

http://www.minare.net/forum/ashab-ve-evliyanin-kabirleri/iki-kanatli-sahabe-caferi-tayyar-ra/
Хадийжахоним,юкоридаги линкни мен хам кизикиб очганимда,кузим мана бунга тушди:Hz. Ali (a.s)'ın Mübarek Türbesi
Başlatan gülvisal
Туркчани билмайман,лекин Али к.в.ни алайхис салом дейилганига караганда бу Шиаларга тегишли манбалар(сабаб,Туркисни маълум бир кисми шиаликлардан иборат).
Кейин Каббала хакида хам сураганиз у-н бироз хавотирландим.У одам схудийларни олими,жуда куп одамларни замонавий илмни рукач килиб уз акидасига огдирган.
Кандай иш учун сураганингизни билмайман,хар холда шу гапларимни сътиборда тутсангиз схши иш буларди

Лайғамбарлик даъвоси билан чиққан каззоб Мусай-лама мана шу Бани Ҳанифа қабиласидан сди.
Мусайлама каззобнинг бузғунчилиги кундан-кунга ошавергач, А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уни залолатдан қайтариш учун бир мактуб ҳозирладилар. Бу пайтда мусулмонлар Мадинада кучли давлат барпо ст-ган сдилар. Чопарлик вазифаси Ҳабиб ибн Зайдга топ-ширилди. У Лайғамбар алайҳиссаломнинг буйруғини ба-жариш учун қиру адирлар оша Бани Ҳанифа қабиласи сшайдиган Аажд тепаликларига етиб борди ва мактуб-си Мусайламага топширди. Аома билан танишгач, Му-сайламанинг дилидаги марази снада кучайди. Шотирла-рига айтиб, Ҳабибни кишанлатиб қсйди ва сртасига чошгоҳ вақтида олиб келишни буюрди. Тайинланган вақтда Мусайлама тобеъларини тсплади. Жамоат жам бслгач, зсрға қадам босаётган Ҳабибни олиб киришди. Мусайлама унга савол ташлади:
-   Муҳаммад Аллоҳнинг слчиси сканига гувоҳлик берасанми?
-   Албатта, деди Ҳабиб. Гувоҳлик бераманки, Му-ҳаммад расулуллоҳдир.
-   Менинг ҳам Аллоҳнинг слчиси сканимга-чи?
-   Биласанми, менинг қулоғим оғирроқ. Аима десёт-ганингни сшитмаспман.
Масхара оҳангида берилган жавобдан Мусайламанинг ғазаби қсзиб, асаблари титраб деди:
-   Жаллод, унинг танасидан бир бслагини кесиб ол. Жаллод Ҳабибнинг баданидан катта бслакни кесиб,
ерга ташлади.
Каззоб саволни такрорлади:
у Мен Аллоҳнинг слчисиман-ми?
-   Айтдим-ку, мен гаранфоқман. Гапларинг ҳеч қуло-ғимга кирмаспти.
Мусайлама сна жаллодни ишга солди. Ерда ётган Ҳабибнинг гсшт парчасига сна бир бслак қсшилди. Одамлар слчининг тоғлар ҳавас қилса арзигулик сабо-тидан даҳшатга тушиб, бақрайиб қолишди. Каззоб так-рор-такрор савол ссрар, жаллод Ҳабибни қайта-қайта қиймалар, у сса ҳар сафар "Ашҳаду анна Муҳаммадар росулуллоҳ", дер сди. Бир неча дақиқадан сснг Ҳабиб иккига бслиниб қолди.

         

            Иккала қсшин Муътада тсқнаш келди ва шиддатли жанг бошланиб кетди. Уч минг
киши икки юз минг кишилик лашкарга қарши жанг қилаётган сди. Бутун дунёнинг ақли
шошиб, ҳайратдан лол қоладиган ажиб бир манзара сди бу! Лекин, иймон руҳи ҳукм суриб
турган муҳитда бундай ажойиботлар одатий ҳолга айланади!
Байроқни А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суюмли кишилари бслмиш Зайд
ибн Ҳориса қслга олди ва фақат сзи каби Ислом баҳодирларигина қодир бсладиган мислсиз
мардлик ва қаҳрамонлик билан жангга шснғиб кетди. Тинимсиз жанг қилиб, охири душман
найзаларидан ерга қулади.

Сснг байроқ Жаъфар ибн Аби Толибнинг қслига стди. У ҳам жанг майдонида мислсиз
мардлик ва қаҳрамонлик намуналарини ксрсатди. А­гар устида жанг қилиш қийинлашиб қолгач,
отидан сакраб тушиб, унга қилич тортиб юборди, сснг сна шиддат билан жангга кириб кетди.
Душман қиличи унинг байроқ тутган снг қслини чопиб ташлаган сди, байроқни чап қсли билан
тутиб қолди. Чап қсли ҳам кесилиб кетгач, байроқни азудлари (қслнинг чиғаноқдан елкагача
бслган қисми) билан бағрига босганича тик тутиб турди. То шаҳид бслгунича шу зайлда туриб
берди. Айтишларича, бир рум аскари уни қиличи билан уриб, икки бслакка бслиб ташлаган
скан. Аллоҳ таоло жаннатда унга икки қанот ато стган бслиб, у сша қанотлари билан истаган
жойига учиб юради. Шунинг учун ҳам у Жаъфар ат-тайёр (учувчи Жаъфар) ва Жаъфар зул-
жаноҳайн (икки қанотли Жаъфар) деб аталди.
Имом Бухорий Аофеъдан ривост қилишича, Ибн Умар унга сша куни Жаъфарнинг жасади
устида турганини айтиб: «Мен унда слликта қилич ва найза зарбалари изини санадим, улардан
бирортаси ҳам орқа томонида смасди», деди

Жаъфар ана шундай баҳодирларча жанг қилиб, шаҳид бслгач, байроқни Абдуллоҳ ибн
А авоҳа қслига олиб, отга минганича олдинга интилди. Ўзида бироз тараддуд топгандек бслгач,
сз-сзини жангга ундаб шундай шеър сқиди:
Онт ичаман сй нафсим,
Албат жангга кирасан,
Истасанг, истамасанг
Майдон ичра турасан.
Барча ҳайё-ҳуй қилиб,
Жангга отланиб турса,
Сенга нима бслдики,
Жаннатдан юз бурасан?!
Шундай деб, у майдонга тушди. Шу пайт амакисининг сғли унга бир бслак гсшт узатиб:
«Мана буни еб олинг, қувват бслади. Чунки, шу кунларда анча уриниб қолдингиз», деди.
Гсштни унинг қслидан олиб, бир тишлади, сснг отиб юбориб, қслига қиличини олиб, жангга
кириб кетди ва қаттиқ жанг қилиб, шаҳид бслди.

Шунда Бану Ажлон қабиласидан Собит ибн Ақрам исмли бир киши байроқни қслига олиб:
«А­й мусулмонлар! Ичларингиздан бир кишини амирликка танланглар!», деб хитоб қилди.
«Сени танлаймиз», дейишган сди, у: «Мен сплай олмайман», деди. Шундан сснг Холид ибн
Валидни амир стиб танладилар. Холид байроқни қслига олиб, шиддат билан жангга отилди.
Имом Бухорий Холид ибн Валиддан ривост қилади: «Муъта куни менинг қслимда тсққизта
қилич синди, охири қслимда бир сманий снлик қилич қолди»

А асулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам Муъта куни, жанг майдонидан хабарлар етиб
келмасидан олдин, ваҳий орқали хабар қилиб, дедилар: «Байроқни Зайд олди, бас нобуд бслди.
Сснг Жаъфар олди, у ҳам нобуд бслди. Сснг Ибн А авоҳа олди, у ҳам нобуд бслди —
ссзларканлар, ксзларидан ёш оқарди — сснг байроқ Аллоҳнинг қиличларидан бир қилич қслига
стди. Шундан сснг Аллоҳ уларга фатҳ ато стди»,