15-bob. Agar birortangizning sharobingizga (suv, sharbat, suyuq ovqat kabi narsalaringizga) pashsha tushib qolsa, uni (butunlay) botirib, (so‘ng olib tashlangiz), chunki uning bir qanotida dard, ikkinchisida davo bordur hamda jonivorlardan besh fosig‘i (zararkunandasi) haramda (muqaddas haj maskanida ham) o‘ldirilaveradi.

Oisha raziyallohu anho rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «(Jonivorlardan) besh fosig‘i (zararkunandasi hatto) haramda (muqaddas haj maskanida ham) o‘ldirilaveradi, ular — sichqon, chayon, kalxat, qarg‘a va qopog‘on (quturgan) itdur», — dedilar».

Abdulloh ibn Umar raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Jonivorlardan chayon, sichqon, qopog‘on (quturgan) it, qarg‘a va kalxatni o‘ldirgan odam, hatto ehromda bo‘lsa ham, gunohkor bo‘lmas», — dedilar».

Jobir ibn Abdulloh raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday deb aytdilar: «Xuftonda idishlarning ustini yopib, meshlar og‘zini bog‘lab, eshiklarni tambalab va bolalaringizni (uyda mahkam) ushlab o‘ltiringiz, chunki (shul vaqtda) jinlar atrofga tarqaladilar (yoki olib qochadilar). Yotishdan avval chiroqlarni o‘chirib qo‘yingizlar, chunki zararkunandalarning (sichqonlarning) chiroq piligini tortqilab, xonadon ahlini yondirib yuborishi ehtimoldan xoli ermas».

Alqama ibn Abdulloh raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «(Arafa kechasi) biz Rasululloh sallallohu alayhi va sallam birlan birga (Minodagi) g‘orda erdik, shul vaqt (ul zotga) «Val-Murasaloti urfan» surasi nozil bo‘lib qoldi. Keyin, Janob Rasululloh uni tilovat qilayotganlarida biz ul zotning muborak og‘izlaridan ilib olib o‘rganayotgan erdik, birdan bir ilon inidan chiqib, (bizga hamla qildi), biz uni o‘ldirmoq bo‘lib ta’qib qilgan erdik, u bizdan chaqqonroq harakat qilib, iniga qaytib kirib ketdi. (Buni ko‘rib) Janob Rasululloh: «Sizlar uning yomonligidan o‘zlaringizni ehtiyot qilganingiz kabi, u ham sizlarning yomonligingizdan o‘zini ehtiyot qildi», — dedilar». (Bu hadisda hatto ehrom kiygan odam ham Janob Rasululloh o‘ldirmoqni amr qilgan ilonlarni o‘ldirmog‘i mumkinligiga ishora qilinadi).

Ibn Umar raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Bir ayol do‘zaxga tashlandi, boisi — ul bir mushukni bog‘lab qo‘yib, unga sira ovqat bermagan, uning o‘zi yerdagi jonivorlarni tutib yemog‘i uchun ham yechib yubormagan», — dedilar».

Abu Hurayra raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday dedilar: «Payg‘ambarlardan biri (dam olmoq bo‘lib) bir daraxt ostiga kelib o‘ltirdilar. Bir mahal bir chumoli ul kishini chaqib olib erdi, kiyimlarini yechib ichidan chumolini olib tashlashni hamda uning iniga o‘t qo‘yishni amr qildilar. Shunda Olloh taolo ul kishiga vahiy yuborib: «Sizni bitta chumoli chaqmaganmidi?! (Nega endi bitta chumolini deb, butun chumolilar iniga o‘t quydingiz?!) — dedi».

Ibn Umar raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Bir ayol do‘zaxga tashlandi, boisi — ul bir mushukni bog‘lab qo‘yib, unga sira ovqat bermagan, uning o‘zi yerdagi jonivorlarni tutib yemog‘i uchun ham yechib yubormagan», — dedilar».

Abu Hurayra raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday dedilar: «Payg‘ambarlardan biri (dam olmoq bo‘lib) bir daraxt ostiga kelib o‘ltirdilar. Bir mahal bir chumoli ul kishini chaqib olib erdi, kiyimlarini yechib ichidan chumolini olib tashlashni hamda uning iniga o‘t qo‘yishni amr qildilar. Shunda Olloh taolo ul kishiga vahiy yuborib: «Sizni bitta chumoli chaqmaganmidi?! (Nega endi bitta chumolini deb, butun chumolilar iniga o‘t quydingiz?!) — dedi».

16-bob. Agar birortangizning sharobingizga pashsha tushib qolsa, uni butunlay botirib, so‘ng olib tashlangiz, chunki uning bir qanotida dard, ikkinchisida davo bordur

Abu Hurayra raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday dedilar: «Agar birortangizning sharobingizga (suv, sharbat, suyuq ovqat kabi narsalaringizga) pashsha tushib qolsa, avval uni butunlay botirib, so‘ng olib tashlangiz, chunki uning qanotlaridan birida dard, ikkinchisida davo mavjuddir».

Abu Hurayra raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday dedilar: «Bir it quduq tepasida tashnaliqdan halloslab o‘lar holda turgan erdi. Bir fohisha o‘shal yerdan utib ketayotib (itga rahm qildida), mahsisini yechib qo‘njida quduqdan suv olib unga ichirdi. Olloh taolo shul boisdan uning gunohlarini mag‘firat qildi»

Abu Talha raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Farishtalar it va surat bor uyga kirmaslar», — dedilar».

Abdulloh ibn Umar raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam qopog‘on (quturgan) itlarni o‘ldirmoqni amr qildilar».

Abu Hurayra raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday dedilar: «Kimki it boqsa, kundalik savob ishlariga beriladirgan ajrlarning bir qiyrotidan (yoki ikki qiyrotidan) mahrum bo‘lur. Qo‘riqchi, podachi va ovchi itlar bundan mustasnodur».

17-bob. Odam (alayhissalom)ning yaratilishlari hamda ul kishining zurriyotlari haqida

«Salsol» — «qum aralash (quruq) loy» bo‘lib, chinni (sopol) kabi jaranglaydi. Bu so‘z «Al-Hijr» surasidagi «Darhaqiqat, biz yaratdik insonni (Odam alayhissalomni) silliq (mayin) qora loydan tayyorlangan jarangdor quruq loydan» degan 26-oyatda hamda «Ar-Rahmon» surasidagi «(Olloh) yaratdi insonni (Odam alayhissalomni) chinni (sopol) kabi jarangdor quruq loydan» degan 14-oyatda mavjuddur.

18-bob. Olloh taoloning «Eslangiz, (ey habibim), parvardigoringizning farishtalarga: «Men (Odamni) Yer yuziga noib qilmoqni iroda qildim» — deb aytganini» degan qavli haqida («Al-Baqara» surasi, 30-oyat)

Abu Hurayra raziyachlohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday dedilar: «Olloh taolo Odam alayhissalomni bo‘ylari oltmish ziro’ keladirgan qilib yaratdi (1 ziro’ — 0,75 sm). So‘ng, ul kishiga: «Borgil, anavi farishtalarga salom bergil va ularning salomingga olgan aliklarini yaxshilab eshitib olgil, chunki bu senga va sening zurriyotingga yo‘llangan salom bulgusidur!» — dedi. Odam alayhissalom (ularning qoshiga borib): «Assalomu alaykum!» — dedilar. Ular: «As-Salomu alayka va rahmatullohi!» — deb salomning aligiga «va rahmatullohi»ni qo‘shib aytishdi. Har bir jannati banda Odam alayhissalomning qiyofalarida (ya’ni, o‘shal kishidek barvasta va chiroyli qiyofada) jannatga kirurki, inson buy-basti va husni (o‘shal davrdan) hozirga qadar tobora nuqsli bo‘lib bormoqdadur».

Abu Hurayra raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday deb marhamat qildilar: «Mo‘minlarning dastlabki guruhi yuzlari tulin oy monand balqigan holda jannatga kirib keladilar, ularning bosgan izlaridan samodagi eng yorug‘ yulduz shu’lasi kabi bir yog‘du taralib turadi. Endi ular jannatda na peshob va na hojat qiladilar va na burgalardan tozalanadilar va na burun qoqadilar. Ularning taroqlari oltindan bo‘lib, terlaridan mushk hidi anqib turadi. Tutatqidonlari tutatqisi ersa xushbuy ud yog‘ochidan bo‘lib, xotinlari go‘zalligi ko‘zni hayratga soladirgan hurlar buladi. Ular barchalari yaqdil bo‘lishib, buylari oltmish ziro’ (1 ziro’ — 0,75 sm) bo‘lmish otalari Odam alayhissalom kabi go‘zal qiyofada buladilar».

Zaynab binti Abu Salama Ummu Salamadan naql qiladilar: «Ummu Sulaym degan bir ayol: «Yo Rasulalloh! Olloh taolo o‘z bandalariga bildirib quymoqni iroda qilgan uyatli masalalarni bayon qilmoqdan tortinmaydi, shul boisdan men ham shunday masala xususida suramoqdan tortinmayman. Aytingiz-chi, agar ayol tushida er birlan jimo’ qilishib, bulg‘anib qolsa, unga g‘usl lozimmi?» — dedi. Janob Rasulushyuh: «Ha, uyg‘onganida maniy chiqqanini ko‘rsa», — dedilar. Shunda (ul zotning huzurlarida turgan) Ummu Salama kulib: «Ayol ham bulg‘anib qoladimi? (Ayoldan ham maniy chiqadimi?)» — dedilar. (Bu esa ba’zi ayollarning o‘zidan maniy chiqqanini sezib, ba’zilarining sezmasligiga dalildur). Janob Rasululloh: «Ha, bulg‘anib, maniy chiqqanini ko‘radi. Agar ayoldan maniy chiqmasa, ul holda ne sababdan bolasi unga o‘xshab qoladi?!» — dedilar». (Janob Rasulullohnnig ayoldan ham maniy chiqishi haqidagi bu so‘zlarini ul zotning «Er va xotindan qaysi biri maniyni oldin to‘ksa, boladagi o‘xshashlik o‘shandandur» degan so‘zlari quvvatlaydi).

Anas raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Abdulloh ibn Salom Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning Madinaga kelganlarini eshitib, ul zotning huzurlariga bordi-da: «Men sizdan faqat payg‘ambargina biladirgan uch masala xususida surayman: Qiyomatning dastlabki belgisi nima? Jannat ahli yeydirgan dastlabki taom nima? Bola nima boisidan otasiga va nima boisidan tog‘alariga o‘xshaydi?» — dedi. Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Hozirgina Hazrat Jabroil mazkur masalalar xususida menga xabar yetkazdilar», — dedilar. Abdulloh: «Ul kishi (ya’ni, Hazrat Jabroil) yahudiylarga dushman farishtalardandurlar», — dedi. Rasululloh sallallohu alayhi va sallam unga javoban bunday deb marhamat qildilar: «Ammo, Qiyomatning dastlabki belgisi shuki, alanga (o‘t chiqib), mashriqdan magribgacha yerlardagi odamlarni mahsharga to‘playdi. Jannat ahli yeydirgan dastlabki taom ersa, hut (kit yoki ulkan baliq) jigari o‘simtasidir. Boladagi o‘xshashlik xususiga kelsak, er xotiniga yetganda, agar erning maniysi ayolnikidan ilgari to‘kilsa, bola otasiga va agar ayolning maniysi ernikidan oldin to‘kilsa, bola onasiga o‘xshaydi». Abdulloh (Janob Rasulullohning javoblarini eshitgach): «Men sizning Ollohning rasuli ekaningizga shahodat keltirdim!» — dedi. Keyin, u: «Yo Rasulalloh! Yahudiylar firibgar, yolg‘onchi qavmdur, agar siz men haqimda ulardan so‘ramasingizdan avval Islomga kirganimni bilgan bo‘lsalar, huzuringizda menga tuhmat qiladilar» — deb aytdi. Shu asnoda Janob Rasulullohning huzurlariga yahudiylar kelib qolib erdi, Abdulloh ichkariga kirib turdi. Janob Rasululloh yahudiylarga: «Qavmingizdagi Abdulloh ibn Salom qanday odam?» — dedilar. Shunda yahudiylar (Abdullohning Islomga kirganidan bexabar bo‘lgani uchun): «U eng ulug‘imiz va eng ulug‘imizning o‘g‘lidur hamda u eng yaxshimiz va eng yaxshimizning o‘g‘lidur», — deyishdi. Janob Rasululloh: «Fikringiz qanday, agar Abdulloh Islomga kirsa, (sizlar ham Islomga kirasizlarmi)?» — dedilar. Yahudiylar: «Olloh uni bundan o‘z panohida asrasin!»— deyishdi. Shunda Abdulloh ichkaridan ularning oldiga chiqib keldi-da: «Ashhadu an-lo iloha illallohu va ashhadu anna Muhammadan Rasulullohi!» — deb aytdi. Yahudiylar (buni eshitib): «U yomonimiz va yomonimizning o‘g‘lidur» — deya uni yomonlashga tushishdi».