23-bob. Idris alayhissalom va ul kishining Nuh alayhissalomning otalariga bobo ekanliklari xususida
Idris alayhissalom Nuh alayhissalomning bobolari bo‘lganlar, deb ham aytishadi. Olloh taolo: «Biz uni (Idris alayhissalomni) oliy maqomga ko‘tardik», — deydi («Maryam» surasi, 57-oyat).
Abu Zarr raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday deb marhamat qildilar: «Men Makkada ekanligimda uyimning shifti (tomi) yerilib, Jabroil alayhissalom tushdilar. So‘ng, ko‘kragimni yorib, ichini zamzam suvi birlan yuvdilar. Keyin, hikmatu iymon to‘la oltin jom keltirib, uni ko‘kragim ichiga bo‘shatdilar. So‘ng, ko‘kragimni yopdilar-da, qo‘limdan ushlab osmonga ko‘tarildilar. Eng yaqin osmonga (osmonning yerga yaqin qavatiga) yetib kelganlarida Jabroil alayhissalom osmonning (mazkur qavati) qorovuliga: «(Eshikni) ochingiz!» — dedilar. Qorovul: «Kimsiz?» — dedi. Jabroil alayhissalom: «Bu men — Jabroilman», — dedilar. Qorovul: «Yoningizda biror kishi bormi?» — dedi. Jabroil alayhissalom: «Yonimda Muhammad sallallohu alayhi va sallam borlar», — dedilar. Qorovul: «Huzurlariga yuborilib erdimi?» (ya’ni, «Olloh taolo sizni ul zotni osmonga olib chiqmog‘ingiz uchun huzurlariga yuborib erdimi?») — dedi. Hazrat Jabroil: «Ha, shunday», — dedilar. Shundan so‘ng, qorovul (eshikni) ochdi. Biz osmonga (osmonning eng yaqin qavatiga) chiqqanimizda bir kishiga kuzimiz tushdi. O’shal kishining o‘ng tomonlarida ham, chap tomonlarida ham odamlar turgan bo‘lib, o‘ng tomonlaridagilarga qarasalar, kular, chap tomonlaridagilarga qarasalar, yig‘lar erdilar. O’shal kishi menga: «Ey adolatpesha (muttaqiy) payg‘ambar, ey adolatpesha (muttaqiy) o‘til, xush kelibsiz!» — dedilar. Men: «Yo Jabroil alayhissalom, bul kishi kim?» — dedim. Hazrat Jabroil: «Bu kishi Odam alayhissalomdurlar, ung va chap tomonlaridagi anavi odamlar ersa, ul kishining avlodlarining ruhlaridur. Bulardan o‘ng tomondagilari jannat ahli, chap tomondagilari ersa, do‘zax ahlidur. Shul boisdan ul kishi o‘ng tomonlariga qarasalar, (xursand bo‘lib) kuladilar, chap tomonlariga qarasalar, (achinib) yig‘laydilar», — dedilar. Ksyin, Hazrat Jabroil men birlan (yanada balandroq) ko‘tarilib, ikkinchi osmonga (osmonning ikkinchi qavatiga) yetib keldilar-da, uning qorovuliga: «(Eshikni) ochingiz!» — dedilar. Shunda qorovul birinchi osmon qorovuli ne degan bo‘lsa, shunday dedi (ya’ni, Hazrat Jabroil bir-lan birinchi osmon qorovuli o‘rtasida qanday savol-javob bo‘lib utgan bo‘lsa, bu yerda ham shunday savol-javob bo‘lib utdi). So‘ng, u eshikni ochdi».