Rabiy’a ibn Abu Abdurrahmon: «Keyinchalik men Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning soch tolalaridan birini ko‘rdim, u qizg‘ish erkan. Shunda (nega bundayligini) so‘rab erdim, xushbuyliklar ta’sirida shunday rang kasb qilganini aytishdi».

Bu yerda yuqoridagi hadis takrorlangan.

Baro raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu atayhi va sallam odamlarning eng yuzi chiroylisi va eng xulqi go‘zali erdilar. Buylari boshqalardan farq qiladigan darajada novcha ham, pakana ham ermas erdi».

Katoda raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Men Anasdan: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam sochlarini bo‘yaganmilar?» — deb so‘radim. Anas: «Yo‘q, chunki ikki chakkalarigina bir oz oqargan erdi», — dedilar».

Baro ibn Ozib raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam o‘rta bo‘yli, ikki yelkalari orasi keng bo‘lib, sochlari ikki quloqlarining yumshoq yerigacha tushib turar erdi. Men ul zotning qizil hulla (izor va rido) kiyib olganlarini ko‘rdim, bundan go‘zal narsani (ya’ni, qizil hullaning ul zotdan bo‘lak kishiga bul qadar yarashganini) sira ko‘rgan ermasman».

Abu Ishoq: «Barodan: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning yuzlari qilich kabi jilvali, porloq) erdimi?» — deb so‘rashdi. Shunda Baro: «Yo‘q, balki oy (qamar) monand erdi» — deb javob berdilar», — deydilar.

Abu Juhayfa raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam tush vaqtida Batho degan yerga bordilar-da, tahorat olgach, oldilariga (qibla tomonga) anazani (nayzadan kalta, hassadan uzunroq, uchida temir poynagi bor taeqni) sanchib quyib qasr qilib ikki rakat peshin va ikki rak’at asr o‘qidilar».

Avn otalari Abu Juhayfadan naql qilib, rivoyatni quyidagicha davom ettiradilar: «Odamlar Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning ikki muborak qo‘llarini ushlashib, o‘z yuzlariga tabarruk qilib surta boshlashdi. Men ham ul zotning qo‘llarini ushlab, yuzimga surtib erdim, (mizojlari birlan salomatliklarining nihoyatda yaxshi erkanligidan) uning qordan ham muzdek va mushkdan ham xushbo‘yroq erkanligini his qildim».

Ibn Abbos raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam odamlarning eng saxovatlisi erdilar. Ul zot ayniqsa Ramazon oyida, Jabroil alayhissalom o‘zlari birlan uchrashganlarida har qachongidan ham saxovatliroq bo‘lib ketar erdilar. Jabroil alayhissalom Ramazon oyida har kecha ul zot birlan uchrashib, Qur’onni takrorlattirar erdilar. Darhaqiqat, Rasululloh sallallohu alayhi va sallam saxovat borasida (Olloh taolo tomonidan) yuborilgan shamoldan ham tezroq erdilar».

Urva Oisha raziyallohu anhodan naql qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam xursand, yuzlari yorishgan holda Oisha onamizning huzurlariga kirib keldilar-da: «Midlajiyning Zayd va Usomaga nima deganini eshitmadingmi? U ikkalasining oyoqlarini ko‘rib, ularning biri ikkinchisidan (vujudga kelganligini topdi)», — dedilar. (Ya’ni, Zayd ibn Horisa Usomaning otasi erdi. Midlajiy ersa ularning yuzlarini kurmay turib, oyoqlaridangina ota-bola ekanliklarini aytdi. Shunda Janob Rasululloh uning topqirligidan mamnun bo‘lib, bul haqda Oisha onamizga xabar qildilar)».

Abdulloh ibn Ka’b rivoyat qiladilar: «Men Ka’b ibn Molikning Tabuk g‘azotidan qolganlarida bunday deganlarini eshitdim: «Men Rasululloh sallallohu alayhi va sallamga salom berganimda yuzlari xursandliklaridan yorishib turgan erdi. Ul zotning odati shariflari shunday erdiki, agar biror narsadan xursand bo‘lsalar, yuzlari oy parchasidek balqib ketar erdi, biz xursand bo‘lganliklarini shundan bilib olur erdik».

Abu Hurayra raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Men Odam avlodlari asrlarining (tabaqalarining) eng yaxshisidan ko‘chib o‘tib, asrma-asr (tabaqama-tabaqa) o‘zim vujudga keltirilgan asrda (tabaqada) namoyon bo‘ldim» (ya’ni, «Men avval Ismoil alayhissalomning farzandlari pushti kamaridan Kinonaga, Kinonadan Qurayshga ko‘chib o‘tib, nihoyat o‘zim vujudga keltirilgan Banu Hoshimda dunyoga keldim») — deb marhamat qildilar».

Ibn Abbos raznyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Darhaqiqat, Rasululloh sallallohu alayhi va sallam (dastlabki vaqtlarda old) sochlarini peshonalariga tushirib yurdilar. (O’shal kezlarda) mushriklar boshlarining qoq o‘rtasidan farq ochishardi-da, sochlarini ikki yonga tashlab olishib, peshonalarini ochib yurishar erdi. Kitob ahli ersa aksincha sochlarini peshonalariga tushirib olishar erdi. Rasululloh sallallohu alayhi va sallam (soch xususida Olloh taolodan maxsus amr kelguncha) sochlarini peshonalariga tushirib yurishni xush ko‘rdilar, (chunki kitob ahli ilgarigi payg‘ambarlardan qolgan odatni qilar erdi. Shu boisdan) Janob Rasululloh butlarga sig‘inuvchilar odatini qilgandan ko‘ra, o‘z shariatlariga zid bo‘lmagan (kitob ahli) odatini qilmoqni afzap ko‘rdilar. Keyin, (Olloh taolodan amr bo‘lgach), ul zot boshlariga farq ochadirgan bo‘ldilar».

Abdulloh ibn Amr raziyallohu anhu: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam o‘zlari ham shaloq so‘zlamas, o‘zgalarning ham shaloq so‘zlamog‘iga yo‘l quymas erdilar va ul zot: «Darhaqiqat sizlarning yaxshingiz — xulqi yaxshingizdur!» — deb marhamat qilar erdilar» — deydilar.

Oisha raziyallohu anho rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam, (dunyoviy) ikki ishdan birini ixtiyor qilmoqlari lozim bo‘lib qolsa, albatta ulardan gunohovar bo‘lmagan eng yengilinigina tanlar erdilar. Basharti (o‘shal eng yengil ish) gunohovar bo‘lsa, undan barchadan ham ko‘ra yiroqroq bo‘lar erdilar. Rasululloh sallallohu alayhi va sallam shaxsan o‘zlari(ga yetkazilgan aziyat) uchun intiqom olmaganlar, balki Olloh taoloning hurmati buzilgani uchungina (ya’ni, Olloh taolo ta’qiqlagan, man’ qilgan ishlar qilingani uchungina) intiqom olganlar, xolos».

Anas raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Men Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning kaftlaridan ko‘ra mayinroq na biror harirni va na biror debojni ushlab ko‘rmaganman. Shuningdek, men ul zotning hidlaridan ko‘ra xushbo‘yroq hidni ham hidlamaganman». (Bu hadisda «kaftlarining mayin» deyilganligi boshqa bir hadisda «qo‘llari katta va g‘aliz erdi» deyilganiga ziddek tuyulsa-da, aslida «suyaklarining yo‘g‘on va terilarining mayinligi nazarda tutilgandur).

Abu Sa’id al-Xudriy raziyallohu anhu: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam chochvon yopinib yuradirgan bokira qizdan ham hayoliroq erdilar», — deydilar.

Shu’ba raziyallohu anhu: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallamning biror narsani yoqtirmaganlari yuztaridan bilinib turar erdi», — deydilar.

Abu Hurayra ryashyashrhu anhu: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam taomga sira nax urmaganlar. Agar ishtahalari bo‘lsa, tanovul qilar, bo‘lmasa, tanovul qilmas erdilar»,— deydilar.

Abdulloh ibn Molik ibn Buhayna al-Asdiy raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam sajda qilganlarida ikki qo‘llarini o‘zlaridan oldinroqqa tashlar erdilar, hatto ikki qo‘ltiqlarining oppoqligi ko‘rinar erdi».

Anas raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Darhaqiqat, Rasululloh sallallohu alayhi va sallam (Olloh taolodan) yomg‘ir so‘rab qiladirgan duolaridan bo‘lak duolarida (fotihaga) qo‘llarini ko‘tarmas erdilar. Ul zot (fotihaga) qo‘llarini (shu darajada baland) ko‘tarar erdilarki, hatto ikki qo‘ltiqlarining oppoqligi ko‘rinar erdi».