Bismillahir rohmanir rohiym.

ZULMKORLIK HAQIDA KITOB

1-bob. Jabr-zulm haqida

Olloh taoloning qavli: «Olloh zolim kimsalarning qilayotgan ishlaridan g‘ofil, deb o‘ylamangiz! Darhaqiqat, Olloh ularga (beriladirgan jazoni) ko‘zlar (dahshatdan) xiralashib, baqrayib qoladirgan (Qiyomat) kuniga qoldirmoqdaki, (ul kuni) ular boshlarini yuqori qilgan hollarida (chorlangan tomonga hisob-kitob uchun) yugururlar. Ko‘zlari bir tarafga tikilgancha, dillari ersa (aql, fahm va umid degan narsalardan butunlay) bo‘shab qolur. (Ey Muhammad), odamlarni ogoh qilingki, ularga azob kelar kunda zolim kimsalar: «Parvardigoro, bizga bir oz muhlat bergil, (ya’ni bizni dunyoga qaytarib, bir oz yashamog‘imizga imkon bergil, biz albatta) Sening da’vatingni qabul qilurmiz va yuborgan elchilaringga ergashurmiz» — derlar...» («Ibrohim» surasi, 42-48-oyatlar).

2-bob. Zolimlardan o‘ch olinishi haqida

Abu Sa’id al-Xudriy raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday dedilar: «Mo‘minlar duzax (ustiga solingan ko‘priq)dan qutilishgach (omon-eson utib olishgach), jannat birlan do‘zax (ustiga solingan o‘shal ko‘prik) oraligidagi qantarada (baland joyda) to‘xtatilurlar. Shunda ular bu dunyoda bir-birlariga qilgan zulmlari uchun o‘zaro uch olib, gina:kuduratlardan forig‘ bo‘lib olurlar, so‘ng ularga jannatga kirishga ijozat berilur. Muhammadning joni qo‘lida bultan zot nomi birlan qasamyod qilamanki, ular bu dunyodagi uylaridan ko‘ra jannatdagi joylarini tezroq topib olurlar».

3-bob

Olloh taoloning qavli: «Bunday zolimlarga Ollohning la’nati bo‘lur»

Safvon raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Men Ibn Umar raziyallohu anhuning qo‘lidan ushlab ketayotganimda ro‘paradan bir odam kelib: «Ollohning Qiyomatda o‘z bandalari birlan pinhona yuzma-yuz suhbat qilmog‘i haqida Janob Rasulullohdan eshitganmisiz?» — dedi. Shunda Ibn Umar: «Men Ul zotning bunday deganlarini eshitganman», — dedi: «Qiyomat kuni Olloh taolo mo‘minni o‘ziga yaqinroq keltirib, uni parda birlan o‘zgalardan pinhon qilgach: «Falon gunohing esingdami? Falon gunohingni bilasanmi?» — deydi. Mo‘min odam: «Ha», — deb javob beradi. Shunda Olloh taolo uning o‘zi qilgan gunohlarini bo‘yniga olib, berilajak azobdae qo‘rqib, xavfu rajoda qaltirab turganini ko‘rib: «Sening u dunyodagi gunohlaringni berkitgan erdim. Bugun ersa ularni kechirdim» — deydi-da, uning nomai a’mollarini ung tomonidan uzatadi va farishtalarga: «Uning jannatdagi joyini ko‘rsatib qo‘yinglar!» — deb amr qiladi. Ammo, kofir va munofiqlar xususiga kelsak, barcha guvohlar (farishtalar payg‘ambarlar va ularning ummatlari): «Mana shular Olloh taolo sha’niga yolg‘on gaplarni aytganlar» — deyishadi. Eshitinglar, bunday zolimlarga Ollohning la’nati bo‘lur!».

4-bob. Musulmon musulmonga zulm qilmas va uni zulmkor qo‘lida qoldirmas!

Abdulloh ibn Umar raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Janob Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bunday dedilar: «Musulmon o‘z musulmon birodariga zulm qilmas va uni zulmkor qo‘lida qoldirmas! Kimki musulmon birodarining hojatini chiqarsa, Alloh taolo ham uning hojatini ravo qilur. Kimki bir musulmonni g‘am-kulfatdan xalos qilsa, Olloh taolo ham uni Qiyomat g‘am-kulfatidan xalos qilur. Kim bir musulmonning aybini yashirsa, Olloh taolo ham, Qiyomat kuni uning aybini yashirur».

5-bob. (Musulmon) birodaringiz xoh zolim va xoh mazlum bo‘lsin, unga yordam beringiz!

Anas ibn Molik raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «(Musulmon) birodaringiz xoh zolim va xoh mazlum bo‘lsin, unga yordam beringiz!» dedilar. Odamlar: «Yo Rasulalloh, mazlumga yordam berish tushunarli, ammo zolimga qanday yordam berilur?» — deb so‘rashdi. Shunda Janob Rasululloh: «Zolimni so‘z birlan, ko‘nmasa, kuch birlan zulmdan qaytarish unga ko‘rsatilgan yordamdur», — dedilar».

6-bob. Mazlumga yordam berish (lozimligi) haqida

Baro raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Janob Rasululloh sallallohu alayhi va sallam bizga yetti narsani buyurib, yetti narsani man’ qildilar. Ul zot bizga bemorni ziyorat qilishni, janozaga qatnashishni, aksa urganga javob qaytarishni, salomga alik olishni, mazlumga yordam berishni, chaqirilgan joyga borishni va qasamni buzmaslikni buyurdilar».

Abu Muso raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Janob Rasululloh sallallohu alayhi na sallam: «Mo‘min mo‘minni tutash binolar kabi suyab turmog‘i darkor!» — dsya barmoqlarini chalishtirdilar».

7-bob. Zolimdan o‘ch olish haqida

Olloh taoloning qavli: «Olloh kishining yomon so‘zini (ya’ni, xoh diniy va xoh dunyoviy aybini) oshkor qilmoqni do‘st tutmas, lekin mazlum (zolim)lar (shikoyat qilsa), joizdur va Olloh eshitguvchi va bilguvchidur» («Niso» surasi. 148-oyat); «Va ul kishilariki, qachon o‘zlariga zulm yetsa, intiqom olurlar» («Sho‘ro» surasi, 39-oyat).

8-bob. Mazlumning kechirimli bo‘lmog‘i lozimligi haqida

Olloh taoloning qavli: «(Ey mo‘minlar), xoh oshkora va xoh yashirincha yaxshilik qilsangiz yoki biror yomonlikni kechir sangiz; (Olloh suygan bandalardan bo‘lursiz). Zero, Olloh qudrat sohibi bo‘lgani holda afv qilishda barqaror zotdur» («Niso» surasi, 149-oyat); «(Har qanday) yomonlikning jazosi o‘shal yomonlik kabi yomonlikdur. Kim afv etib (orani) yaxshilasa, bas uning ajri Ollohning zimmasidadur. Albatta, u zulm qilguvchilarni ssvmas...» («Sho‘ro» surasi, 40-44-oyatlar).

9-bob. Zulm (zulm sohibining boshiga) Qiyomat kuni zulmat(balo) bo‘lur!

Ibn Umar riziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Rasululloh sallallohu alayhi va sallam: «Zulm (ya’ni birovning haqini yeyish, pulning qaytimini bermaslik yoxud kam berish yoki molning vazni, bo‘yi hamda enidan urib qolish kabi na boshqa tur jinoyatlar zulm sohibining boshiga) Qiyomat kuni zulmat (balo) bo‘lur!» — dedilar». (Ya’ni, Olloh taolo bul dunyoda birovlarga zulm qilgan odamni Qiyomat kuni hidoyat qilmas pa u o‘zi qilgan zulmlar botqog‘iga toyib kstib, jahannam otashiga qular).

10-bob. Mazlumning duosi (qarg‘ishi, ohi)dan qo‘rqmoq va ehtiyot bo‘lmoq lozimligi haqida

Ibn Abbos raziyallohu anhu rivoyat qiladilar: «Janob Rasululloh sallallohu alayhi va sallam Muozni Yamanga yuborayotib: «Mazlumning duosi (qarg‘ishi, ohi)dan qo‘rq, chunki Olloh birlan mazlumning duosi o‘rtasida to‘siq (parda) yo‘qdur!» — dedilar».