A’lamni qo‘liga olgan Ja’far ibn Abu Tolib:
Jannat ajib yuksakdir, nasib etgan insonga,
Sharobi jon rohati boldek shirin makonga.
Irqi o‘zga rumliklar — shum niyatli yomonga
Do‘zax qa’ri lang ochiq, dinni inkor etganga.
Mard bo‘lsang gar biz tayyor, tushgin qani maydonga,—
dedi-da, shiddat bilan dushman safiga o‘zini urib, mardlarcha jang qildi. Ja’far shahid bo‘lgach, a’lamni qo‘lga olgan Abdulloh ibn Ravoha bir oz taraddudlandi. Keyin o‘ziga xitob qilib, bunday dedi:
Qasamkim, ey nafsim, bu urushga sen,
Xohlabmi, xohlamay kirarsan albat.
Odamlar turganda bog‘lab bellarin,
nechun talpinmaysan? Joying-ku jannat.
Aslingni surishtir, sen o‘zi kimsan?
Bir tomchi harom suv erursan faqat!